کلیسای San Julián de los Prados یا Santullano، یک کلیسای ماقبل رومی است که در Oviedo توسط پادشاه Alfonso II بین سالهای ۸۲۶ و ۸۳۸ ساخته شده است. این کلیسا بخشی از یک مجموعه پالاتین بسیار بزرگتر که تا به امروز باقی نمانده است. معبد به مقدسات جولیان و باسیلیسا تقدیم شد.
شامل یک پلان کلیسایی با سه شبستان است که بزرگترین آنها بلندتر و عریض‌تر از شبستان‌های جانبی است. این کلیسای کوچک که از شرق به غرب واقع شده است دارای یک هشتی یا هشتی چهار ضلعی است که به سه شبستان دسترسی دارد. اینها به وسیله طاق‌هایی از طاق‌های نیم‌دایره‌ای که توسط ستون‌های ضخیم مربعی پشتیبانی می‌شوند از یکدیگر جدا می‌شوند.
سه شبستان جای خود را به یک عرض عرضی می دهد که در ارتفاع مشخص شده است اما در پلان مشخص نیست. دسترسی به گذرگاه از طریق یک طاق نیمه دایره سه گانه خواهد بود که مانند طاق های پیروزی قدیمی پیکربندی شده است. بالای آن یک تریبون چوبی سلطنتی قرار دارد که تنها تعداد کمی از آن باقی مانده است. فضای عرضی در اینجا یک ویژگی نمادین قوی پیدا می کند، این نقطه اتحاد بین مکانی است که برای مؤمنان، انسان، و سر معرف خداست.
سر سه‌جانبه است و دارای یک دیوار جلویی مسطح است که از دستورالعمل‌های معمول ساخت‌وسازهای آستوریایی پیش از رومانسک پیروی می‌کند. در آن، مجرای مرکزی تزیینات مجسمه‌ای از ستون‌هایی با سرستون‌های گلدار دریافت می‌کندآنها از یک آرکید کور پشتیبانی می کنند، همین دلیل در نمازخانه های جانبی تزئینات تصویری تکرار شده است. همچنین در کلیسای مرکزی وجود دوربینی قابل توجه است که از طریق یک آرکید سه گانه به بیرون پخش می شود. این اتاق‌ها از ویژگی‌های دوران پیشا رومانسک آستوریایی هستند و اگرچه امروزه درباره عملکرد آنها بحث می‌شود، اما این احتمال وجود دارد که اتاق‌های گنج کوچک مربوط به اپیستوموس یونانی بوده باشند که برای نگهداری ثروت معبد استفاده می‌شوند..
سقف شبستان ها لنگه دار و با چوب اجرا شده در حالی که سر تخت با طاق های بسیار ساده نیم دایره پوشانده شده است.
خارج بنا از سنگ و در گوشه و کنار آن از تیرهای چیده شده با طناب و شمشیر استفاده شده است. حجم های داخلی، همانطور که بعداً در هنر رمانسک اتفاق خواهد افتاد، به وضوح در نمای بیرونی قابل تشخیص است.
از نظر تزیین، دهانه هایی را که روی ناهمواری های شبستان مرکزی با جانبی باز می شود و به آن نور و شفافیت بیشتری می بخشد، با مشبک برجسته کنید. نقش‌های دیواری که گذرگاه، شبستان مرکزی و نمازخانه‌های جانبی این نمازخانه پالاتین را تزئین کرده‌اند، از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. سایر کلیساهای ماقبل رومانسکی مانند سان میگل د لیلو - که متعلق به مجموعه نارانکو است - نیز از این نوع تزئینات برخوردار بودند، اما بدون شک کلیساهای سانتولانو از بالاترین کیفیت و بهترین نگهداری برخوردار هستند.
مجموعه تصویری تاثیرات از دوره رومی را نشان می دهد و درسه رجیستر افقی که به خوبی متمایز شده اند. آنها نمادهای هندسی و معماری هستند که با عناصر گیاهی و گلی آراسته شده اند: در فهرست پایینی ازاره ای وجود دارد که به تقلید از سنگ مرمر و درهم آمیزی از اشکال هندسی، بدنه دوم با ساختمان ها و پرده هایی تزئین شده است که متناوب با سازه های کوچک تغییر می کنند. در بخش آخر، نقوش ساختمان‌های پرده‌دار تکرار می‌شود، این بار با صلیب‌هایی که دارای آلفا و امگا و فضاهای مستطیلی عریض هستند.
ساخت سان جولیان د لس پرادوس در سال 1917 به عنوان سایتی با علاقه فرهنگی و در سال 1998 به عنوان میراث جهانی اعلام شد، با وجود این وضعیت حفاظت از آن ایده آل نیست زیرا در یکی از ترافیک ترین آستوریا واقع شده است. ، بزرگراه Y که شهرداری های اصلی شاهزاده را به هم متصل می کند.
