در سال 1444 توسط بانکدار و سیاستمدار کوزیمو بزرگ خانواده قدرتمند مدیچی از معمار Michelozzo di Bartolomeno، معروف به Michelozzo Michelozzi (1396-1472) سفارش داده شد. کاخ های شهری در دوران رنسانس رونق زیادی داشتند، آنها نماد و نشان یک بورژوازی ثروتمند شهری بودند که به جای قدرت اربابان فئودال با قلعه های قرون وسطایی خود آمدند.
میشلوزو مجسمه ساز و معمار مشهور فلورانسی بود. این هنرمند جوان که پسر یک خیاط بود، در کارگاه خود گیبرتی آموزش دید و در طول زندگی خود به عنوان مجسمه ساز با دوناتلو بزرگ کار کرد. از نظر او به عنوان یک معمار، این شاید بزرگترین و مهم ترین اثر او باشد که زیبایی شناسی آن به طور قابل توجهی بر ساخت و سازهای کاخ فلورانس تأثیر گذاشته است.
Michelozzo از پلان مربع معمولی پیروی می کندکواتروسنتو رنسانس، با یک حیاط به عنوان محور مرکزی کل ساختمان که اطراف آن اتاق ها و اتاق خواب های مختلف چیده شده اند.
نمای بیرونی در سه طبقه مختلف از طریق قرنیزها مفصل بندی شده است، اما از آنجایی که با تناوب ارتفاع طبقات مطابقت ندارند، فقط برای تحدید دیوار استفاده می شوند. طبقه پایین بابالشتک مرتفع از نوع روستایی ساخته شده است. انتخاب بالشتک به قسمت پایین ظاهری خشن می دهد که هنوز با پارامترهای گوتیک و قرون وسطی مرتبط است. رادیوار پایینی باید با سه طاق نیم دایره بزرگ باز می شد که در قرن شانزدهم با بازشوهایی مطابق با ترجیحات سبک آن زمان جایگزین شد. در طبقه دوم، بالشتک بسیار سبک‌تر است، و باعث ایجاد درجه‌بندی دیوار می‌شود، دهانه‌ها توسط طاق‌های نیم‌دایره‌ای عریض تشکیل شده‌اند که دو قوس کوچک‌تر را در خود جای داده‌اند که توسط یک قوس از هم جدا شده‌اند. طبقه سوم و آخر بدون بالشتک ظاهر می شود، پیشرفت روکش از جنبه خشن تر قسمت پایین به ظرافت طبقه سوم با رنسانس بسیار بیشتر از گوتیک به پایان رسیده است. پنجره‌های این طبقه آخر از همان مدل طبقه قبلی پیروی می‌کنند، در حالی که بالای ساختمان یک قرنیز کنسولی بزرگ است که توسط کوربل‌ها پشتیبانی می‌شود.
درجه بندی روستایی به ساختمان ریتم و سهولت می بخشد، با این حال جنبه بسیار افقی دارد که با درجه بندی عمودی شکسته نمی شود.
در فضای داخلی، سبکی و شیک بودن پاسیو برجسته است. در آن، طاق‌های نیم‌دایره‌ای بزرگ بر روی ستون‌هایی با نظم مرکب و مهم‌تر از همه تزئینات تندو و مدالیون با دیوارنگاره‌های باکیفیت خودنمایی می‌کند. این دکوراسیون توسط کارگاه دوناتلو با مضامین اساطیری با الهام از خانواده مدیچی ساخته شده است. پاسیو یا "کورتیل" جای خود را به باغی پر زرق و برق می دهد که در آن معماری و طبیعت به زیباترین روش ها در کنار هم قرار می گیرند.
مدیچی ها تا سال ۱۵۴۰ در این کاخ زندگی می کردند تا اینکه کوزیمو مدیچی به کاخ وکیو نقل مکان کرد.سال ها بعد به خانواده ریکاردی فروخته شد که تغییرات مختلفی را برای تطبیق آن با سلیقه آن زمان انجام دادند. با تمام وجود، کاخ مدیچی ریکاردی یکی از تأثیرگذارترین بناها در معماری آن زمان بود، پس از آن ساختمان‌های کاخ دیگری با اهمیت مشابه مانند کاخ روسلای اثر آلبرتی یا کاخ پیتی اثر برونلسکی به وجود خواهند آمد.
