بیش از یک بار در اینجا به شما درباره شهر Nimes ، در پروونس فرانسه، یکی از گالی ها به شما گفته ایم. شهرهایی که میراث رومی بیشتری را به ارمغان می‌آورند، با ساختمان‌های تماشایی مانند آمفی‌تئاتر آن یا میسون کری معروف. به طوری که یکی از غنی ترین موزه های شهر، موزه جدید رومی است.
پل گارد
همه اینها بقایای مستعمره مهمی است که رومیان در اینجا ایجاد کردند. مستعمره ای که اگر مهندسان امپراتوری یکی از چشمگیرترین آثار را در کل منطقه توسعه نمی دادند، زندگی بسیار دشوارتر می شد. به قناتی طویل حدود 50 کیلومتری اشاره می کنیم که از چشمه ای در منطقه Uzés آب کلنی را تامین می کرد. و در چیدمان این زیرساخت، پل زیبای بر روی رودخانه گارد توجه ما را به خود جلب می کند. یکی از برجسته‌ترین آثار مهندسی امپراتوری روم و همتراز با یکی دیگر از قنات‌های بزرگ آن دوره تاریخی، قنات سگویا در اسپانیا.
El Puente del Gard اثری از قرن اول عصر ماست و با توجه به اینکه سنگی است تا به امروز به شیوه ای تقریباً معجزه آسا باقی مانده است. که از هیچ نوع ملات استفاده نشده است. فقط با نصب آن سنگ های عظیم، که برخی از آنها چندین تن وزن دارند، و به آنها با منگنه های آهنی متصل می شوند.
و نتیجه ابعاد قابل تحسینی دارد.دارای حداکثر ارتفاع 49 متر و عرض در بالای آن تا 275 متر. برای رسیدن به آن اندازه، با سه سطح مختلف ایجاد شد. یکی پایین تر، باریک تر با تنها 6 طاق که بزرگترین مجموعه هستند. سپس یک میانی وجود دارد که در آن 11 قوس وجود دارد و همچنین ساختار ضخامت کمتری دارد. در حالی که قسمت بالایی 35 متر کوچکتر است و بالای آنها مجرای آب است که همیشه شیبدار است، زیرا کل تکنیک بر اساس استفاده از قانون گرانش است. اگرچه، به روشی بسیار جبران شده، از آنجایی که در طول مسیر 50 کیلومتری آن، ارتفاع از ابتدا تا خروجی نهایی تنها 17 متر کاهش می یابد، بله، به اندازه ای است که روزانه میلیون ها لیتر آب جابجا شود.
این کار به دلیل نتیجه‌اش چشمگیر است و همچنین هیجان‌انگیز است، زیرا آثاری از نحوه ساخت آن وجود دارد، با نشانه‌های بست که برای داربست بزرگی که سنگ‌تراش‌ها در آن کار می‌کردند و جایی که قرقره‌ها را برای بالا بردن آن قرار می‌دادند، ساخته شده بود. سنگ های غول پیکر در واقع، محققان فکر می کنند که ساخت این پل به تنهایی می تواند تا 3 سال طول بکشد و کم و بیش هزار کارگر در آن شرکت کنند. به سادگی چشمگیر است و اگرچه در قرن چهارم به دلیل عدم نگهداری از مجرای آب دیگر به عنوان قنات استفاده نمی شد، حقیقت این است که قرن ها از آن به عنوان یک پل معتبر برای پیوستن به هر دو ساحل آن دره استفاده می شده است. Provence.
