این یکی از مهمترین معابد دین کاتولیک است، زیرا Santa María la Mayor بخشی از فهرست چهار کلیسای بزرگ رم است.. که عبارتند از: سنت پیتر واتیکان، سنت پل خارج از دیوارها و سنت جان لاتران.
نمای سانتا ماریا ماگیوره در رم
دلیل اینکه سانتا ماریا لا مایور یا Maggiore بخشی از فهرست کلیساهای عالی رتبه است، این است که معبدی است که به عنوان یک کلیسای اولیه مسیحی سرچشمه گرفته است. و همچنین بزرگترین تقدیم شده به مریم باکره است.
گویی این کافی نبود، هنگامی که مقر پاپ به رم بازگشت، پس از انشعابات غربی قرن چهاردهم، این کلیسا تا زمان انتقال پاپ محل سکونت پاپ شد. به واتیکان.
جدا از افسانه های پیرامون ساخت این کلیسا در بالای تپه Esquiline در رم ، حقیقت این است که بازیلیکای اولیه مسیحیت نسخه اصلی ساخت و ساز در قرن پنجم شروع شد، اما چندین بار اصلاح شد و چند کلیسای کوچک به آن اضافه شد (قرن های 12، 16 و 17)، و نمای فعلی آن در اواسط قرن 18 ساخته شد. نمایی که برخی از موزاییک های قرن سیزدهمی را پنهان کرده بود، اثر فیلیپو روسوتی، که یکی از اسرار بزرگ این معبد است.
شبستان مرکزی و طاق مرکزی کلیسای سانتا ماریا ماگیور
اما، در سانتا ماریا ماگیوره موزاییک‌های بسیار قدیمی‌تری وجود دارد که نمونه کارهای پارینه-مسیحی است، مانند موزاییک‌هایی که در شبستان مرکزی یا طاق پیروزی حفظ شده‌اند. و همچنین بیش از حد قابل توجه سقف خزدار چوبی طلایی ساخته شده در قرن شانزدهم توسط معمار رنسانس Giuliano da Sangallo است.
همانطور که گفتیم، بازیلیکای سانتا ماریا ماگیور ترکیبی است که اتفاقاً در طول تاریخ به خوبی هماهنگ شده است. برای مثال، قسمت بیرونی نیز در قرن هفدهم ساخته شد و کار معمار Carlo Rainaldi بود. که پروژه ارزان‌تری نسبت به یکی دیگر از هنرمندان بزرگ آن زمان ارائه کرد: Bernini، که شاید اگر می‌دانست که مقبره‌اش اینجاست، در داخل این کلیسا، پیشنهاد ارزان‌تری ارائه می‌کرد.
در واقع، نام های بزرگ هنر ایتالیایی در این معبد بزرگ حضور دارند. از Arnolfo di Cambio نویسنده یک اوراتوریو باستانی از قرن سیزدهم تا نقاشی‌های دیواری نقاش باروک Guido Reni، از طریق معماران، مجسمه‌سازان و نقاشان بی‌شماری که در کلیساهای مختلف و همچنین در مقبره‌های پاپ‌هایی که در اینجا دفن شده‌اند کار می‌کردند.
