این معبد بزرگ قرون وسطایی در جزیره ایتالیایی سیسیل ، بسیار نزدیک به شهر Palermo واقع شده است. با توجه به این موقعیت جغرافیایی، بخشی از تاریخ جزیره را گرد هم می آورد و بنابراین سبک هنری آن بسیار عجیب است.
توجه داشته باشید که سیسیل در قرن هفتم توسط بیزانس اشغال شد، که بعداً توسط مسلمانان در طول نهم و دهم جانشین شدند. در نهایت توسط Normans از شمال اروپا بین قرن های 11 و 13 فتح شود. بنابراین، سبک خاص سیسیلی رومانسک Siculo-Norman یا عرب-نورمن نامیده می شود و مشخص می شود. با آمیختگی اشکالی با ریشه های مختلف، ترکیب عناصر بیزانسی، عربی و اروپای شمالی. از همه اینها، یکی از بهترین نمونه ها کلیسای جامع Monreale است که در زمان سلطنت ویلیام دوم (1172 - 1189) ساخته شد، یکی از لحظات شکوهمندی دوره نورمن در سرزمین سیسیلی.
کلیسای جامع Monreale
ساخت و ساز منعکس کننده دو کد اصلی ساختمان است: مسیحی-بیزانسی و عربی-اسلامی. به عنوان مثال، میراث بیزانسی در تخته سنگ های مرمر روی دیوارها یا در پوشش های موزاییکی با زمینه طلایی تجلی یافته است، که در میان آنها موزاییک هایی که برج کلیسای جامع را اشغال کرده اند خودنمایی می کنند. در حالی که همانقسمت بیرونی با طاق های به هم پیوسته و اشکال ستاره ای از سنت معماری عرب تزئین شده است.
و این نوع ادغام نیز به وضوح در نما دیده می شود. در آنجا، ورودی محوطه مقدس توسط دو برج بزرگ که نمونه ای از سازه های دفاعی نورمن هستند، احاطه شده است. و به جای آن، در مرکز نما و بالای رواق با طاق‌های نیم‌دایره، طاق‌های تزیینی‌تر دیگری را می‌بینید که در هم تنیده و نوک تیز هستند که به تأثیر اسلامی پاسخ می‌دهد..
کلیسای جامع Monreale همچنین یک صومعه بود، و از آن مجموعه صومعه یک کلیسایبا شکوه تا به امروز دست نخورده باقی مانده است. چهار گالری صومعه با طاق‌های نوک تیز عربی باز می‌شوند که توسط ستون‌های دوقلوی پشتیبانی می‌شوند که برخی از آنها دارای خاتم کاری‌های معرق یا تزئیناتی با نقوش هندسی هستند، چیزی که بسیار نمونه معماری عرب است. و در همان زمان، ستون ها با سرستون ها، آن هم دوتایی، که در نقش برجسته حجاری شده می توان تعداد زیادی جزئیات را مشاهده کرد. اشکالی که برگ‌های آکانتوس کلاسیک و همچنین پیکره‌های انسان را نشان می‌دهند، به‌ویژه با صحنه‌هایی از جنگجویان، همه اینها برای پیکربندی مجموعه‌ای مرموز از نمادها و تمثیل‌ها.
این چهار گالری صومعه باغی از گیاهان معمولی مدیترانه‌ای را در بر می‌گیرد، که در میان آنها کانال‌های مختلف آب در گردش هستند و گاه فواره‌های اصلی، مانند فواره‌ای که به شکل درخت خرما است. به طور خلاصه، ظاهری که ما را به یاد پاسیوهای مبدأ می اندازداسلامی، جایی که آب به یکی دیگر از عناصر معماری تبدیل می شود. و با این حال، همه در ساختاری از شخصیت مذهبی مسیحی ادغام شده است.
