هنرمند Kitagawa Utamaro ، که نام تولدش Kitagawa Nebsuyoshi (۱۷۵۳ - ۱۸۰۶) بود، یکی از بزرگترین نقاشان دوران تاریخچه هنر ژاپن. به طور خاص برای تصاویر آن متعلق به مدرسه Ukiyo-e، که از زبان ژاپنی ترجمه شده به معنای "نقاشی های جهان شناور" است.
زیبایی که در آینه اوتامارو نگاه می کند
در دنیای روستایی به دنیا آمد، به زودی به پایتخت امپراتوری، توکیو رفت، سپس Edo نامیده شد، و با نامی از Toyoaki او شروع به ساختن چاپ و تصویرسازی از زنان کرد، موضوعی که او با مناظر و همچنین با تصویرسازی کتابها جایگزین کرد، که در میان آنها کتابهایی که در مورد موضوعی خاص مانند حشرات ساخته بود برجسته است..
اما او این نوع کار تصویرسازی را کنار گذاشت و عملاً از سال 1791 خود را منحصراً وقف پرتره های زنانه طبقه بالا کرد و بعداً به زنانی با نوع دیگری از شرایط. در چه چیزی است که ما در اینجا ارائه می دهیم: زیبایی که خود را در آینه نگاه می کند. صحنه ای که مضمون زنانه را با صحنه هایی از یک شخصیت شجاع و حتی اروتیک ترکیب می کند که برای آن از بازدید از محله های مشکوک پایتخت امپراتوری تردیدی نداشت.
این باعث ایجاد جنجال و همچنین مشکلاتی برای او شد، به ویژه هنگامی که او همسر و صیغه های او را نقاشی کرد.یکی از حاکمان ژاپن در واقع، او در سال 1804 به زندان محکوم شد، چیزی که او را برای همیشه تا زمان مرگش یکی دو سال بعد، و البته پایان کار هنری او رقم زد.
اما کیفیت آثار او تردیدناپذیر است، زیرا پرتره های فوق العاده ظریفی هستند که در آنها همیشه با زنان بسیار ظریف رفتار می کند. و از نظر فنی او به دلیل توانایی خود در ایجاد شفافیت های باورنکردنی متمایز است.
آفریده های او در واقع مظهر نمونه اولیه زیبایی شرقی است که همیشه می تواند از مفهوم ظرافت تعریف شود. او قبلاً در زمان خود یک هنرمند بزرگ به حساب می آمد. به طوری که دیگر استعدادهای بزرگ زمان خود، مانند خود Hokusai که به خاطر دیدگاه هایش در مورد کوه فوجی مشهور بود، از پرداختن به موضوعات مشابه اجتناب می کردند تا کیفیت هنرشان پایین نیاید. مقایسه شد.
موفقیتی که او به دست آورد به نوعی به ضرر کیفیت سالهای آخر کارش بود، زمانی که او بیشتر کمیت را انتخاب کرد تا کیفیت. با این حال، تأثیر هنر او در مد و نقاشی در آن زمان و حتی در زمان کنونی، غیرقابل تردید است، زیرا هر بار که از هنر ژاپنی به عنوان تأثیر یاد می شود، چاپ Utamaroبه دست می آید. برجستگی خاصی، هم به دلیل کیفیت هنر و هم به دلیل ظرافت آنها، همه بر اساس سادگی در ترکیب بندی ها و تعداد رنگ های استفاده شده به دست آمده اند.
