منظره در L´Estaque یک رنگ روغن روی بوم است ساخته شده توسط نقاش کوبیست جورج براک (1882-1963) در سال 1908. در واقع براک برای اولین بار به نقاشی فوویستی علاقه مند شد اگرچه در سال 1907 آثار او به دلیل ارتباطش با پیکاسو و تأثیر آثار سزان به سمت عناصر هندسی گرایش پیدا کرد. با گذشت زمان، هنرمند شروع به جدا شدن از تأثیرات مختلف کرد و کارش با رنگ‌های روشن و غلبه خط منحنی بر خط مستقیم، شخصیت خاص خود را پیدا کرد.
این اثر نمایانگر نمایی از روستای Estaque است و مربوط به سری مناظر است که هنرمند از این شهر در منطقه مارسی نقاشی کرده است. در واقعیت، نقاش خیلی نگران ثبت صحت منظره نبود، بلکه چیزی که به دنبال آن بود انجام یک مطالعه ترکیبی بر اساس اشکال هندسی بود. بنابراین شهر با اشکال مکعبی و مثلثی نشان داده می شود که در آنها فقط چند ساختمان درک می شود. اینها توسط یک پوشش گیاهی بسیار ضخیم که با عناصر هندسی نیز تجسم یافته است، قاب شده اند. در پیش‌زمینه، اشکال گیاهی مایل به سبز را می‌یابیم که جای خود را به درهم تنیده‌ای از خانه‌ها و درختان می‌دهد.
Braque، با پیروی از پارامترهای زیبایی شناسی کوبیست، انتخاب کرده است که اشیا را به عناصر ساده تقلیل دهد. به نظر می رسد بعد سوم به نفع اشکال ساده چند وجهی تنزل یافته است: مربع،مستطیل یا مثلث جوهره کار هستند. جوهری که در پشت هر شیء ایجاد شده توسط انسان و همچنین در پشت هر یک از عناصر طبیعی ظاهر می شود.
به نظر می رسد جورج براک در اینجا موضع سزان را اتخاذ کرده است که فکر می کرد همه چیز از طریق اشکال استوانه، کره و مخروط قابل بازنمایی است، علاوه بر این پست امپرسیونیست نیز در منطقه مارسی کار کرد و کارهای خود را انجام داد. اولین مطالعات پیرامون ساخت منظره هندسی. این اثر را می توان در ابتدای مرحله کوبیسم تحلیلی (1909-1912) قرار داد که در آن شیء نمایش داده شده هنوز قابل شناسایی است، با گذشت زمان کار کوبیست ها به یک کوبیسم مصنوعی با غلبه بیشتر هندسه عناصر منجر می شود. به حدی حمل می شود که شیء نمایش داده شده به سختی قابل درک است.
به این ترتیب هنرمند قوانین کلاسیک را رد می کند دیدگاه سنتی و واقع گرایانه، کثرت دیدگاه ها با همپوشانی صفحات تقویت می شود - البته هندسی نیز- آنهایی هستند که نگاه بیننده را به پس‌زمینه منتقل می‌کنند.
حجم در این نمایش های ساده به لطف سایه دادن به اشیاء ظاهر می شود، بنابراین به آنها هم سه بعدی و هم ظاهری مسطح می دهد.
با توجه به محدوده رنگی، نویسنده کوبیست ترکیبی از رنگ‌های گرم را با استفاده از طیف اخرایی: زرد خاکی، قهوه‌ای…- با رنگ‌های سرد، که در میان آنها آبی یا خاکستری آسمان خودنمایی می‌کند، می‌سازد.
Laنور از کانون خاصی نمی‌آید، این خود اجسام هستند که نور خود را از طریق ضربه‌های سریع قلم مو روی سطحشان ساطع می‌کنند.
