کلیسای جامع Magesta سیه نا که با نام La Pala di Duccio نیز شناخته می شود یکی از برجسته ترین آثار نقاش ایتالیایی Duccio di Bouninsegna است. این قطعه یکی از آثار کلیدی ترسنتو ایتالیایی را نشان می‌دهد و اگر به طور کلی بتوان از راکدترین اشکال نقاشی سنتی قدردانی کرد، نویسنده به تدریج نوآوری را تا زمانی که تبدیل به یکی از اولین نمونه‌های نقاشی شود، به کار خواهد برد. ترچنتو در مدرسه سینا.
Duccio di Bouninsegna (1260 - 1318/1319) یکی از برجسته ترین هنرمندان قرن چهاردهم بود. در واقع اطلاعات زیادی از زندگی این هنرمند در دست نیست، اما به نظر می رسد که او تقریباً تمام زندگی خود را در سیه نا گذرانده و در آنجا فعالیت هنری خود را در زمینه نقاشی توسعه داده است.
Magesta کلیسای جامع سیه نا بین سالهای 1308 و 1311 یک واقعیت بود. این قطعه بزرگ است – بیش از چهار متر عرض و تقریباً دو و نیم متر ارتفاع دارد و با روغن روی میز ساخته شده است. از کارگاه این هنرمند، آن را با صفوف به کلیسای اصلی کلیسای جامع بردند، جایی که تا اوایل قرن شانزدهم به عنوان محراب اصلی خدمت می کرد. در ابتدا، این قطعه در جلو و پشت تزئین شده بود - چیزی غیر معمول در این نوع کار - اما در پایان قرن هفدهم، در حدود سال 1795، هر دو قسمت از هم جدا شدند و برخی از پانل ها گم شدند..
پانل های روی جلو، آنهایی که به باکره اختصاص داده شده اند، هستندشناخته شده ترین و برجسته ترین مریم بر تخت نشسته ظاهر می شود. این مرکز ترکیب است و به نظر می رسد نشسته در حالی که عیسی کودک را در آغوش دارد. نمایش باکره به عنوان theotokopos -تخت عیسی مسیح- یک نمایش باستانی است، یک تم معمولی رومی که به آغاز نقاشی های ابتدایی بیزانس باز می گردد. در این مناسبت هنرمند باکره را نه تنها به عنوان پشتیبان پسرش بلکه به عنوان یک مادر واقعی معرفی کرده است; مری با نزدیک کردن سر پسرش به پسرش، پسری که بیش از حد رشد کرده، ماهیچه‌هایش به شدت مشخص می‌شود و پارچه‌ای پاکیزه پوشیده است، به پسرش ابراز محبت می‌کند. تخت باکره از طریق معماری های مختلف پیکربندی شده است، در پایه کتیبه ای حک شده به نظر می رسد که به نویسنده قطعه و تقدیس آن به شهر اشاره دارد. در حالی که در پس‌زمینه همچنان با طلای معمولی که بر روی آن شکل‌ها بریده شده است، درمان می‌شود. در اطراف قهرمانان یک دادگاه بزرگ برای زانو زدن وجود دارد که از فرشتگان و مقدسین تشکیل شده است. در پردلا، هنرمند آزادی هنری بیشتری نسبت به بقیه قطعات محراب نشان داده است.
در پشت پانل، Duccio برای به تصویر کشیدن صحنه هایی از مصائب عیسی مسیح انتخاب کرده است; تابلو به سه خیابان تقسیم شده است که ورود عیسی به اورشلیم در تابلوی مرکزی نشان داده شده است و با مصلوب شدن به پایان رسیده است.
