اگر در تمام دوران رنسانس نقاشی وجود داشت که می دانست چگونه با قلم موها معنویت صحنه های شور را به تصویر بکشد، بدون شک آن دومینیکوس تئوتوکوپولوس بود که بیشتر با نام مستعار ال گرکو شناخته می شد. به همین مناسبت به تحلیل یکی از اولین صحنه های شور، یعنی نماز در باغ درختان زیتون می پردازیم. این نقاش در طول دوران هنری خود چندین بار همین موضوع را نشان می داد، به نظر می رسد که نسخه اصلی برای کلیسای کوچکی به نام سانتا ماریا لا مایور در شهر آندوجار در Jaén ساخته شده است. کارگاه او نیز چندین بار با همین موضوع کار کرد و امروزه نسخه ای از آن در گالری ملی لندن نگهداری می شود.
اثری که ما در اینجا تحلیل می کنیم در حدود دهه 1990 ساخته شده است و یک نقاشی رنگ روغن عمودی روی بوم با ابعاد حدود صد و دو سانتی متر عرض و تقریباً صد و سی سانتی متر ارتفاع است. این نمایانگر صحنه‌ای است که از اناجیل سنت متی گرفته شده است، اگرچه این نیز درست است که در روایت سایر انجیلیان می‌توان عناصری شبیه به نقاشی ال گرکو پیدا کرد.
کمی قبل از دستگیری توسط سربازان رومی، عیسی به باغ زیتون یا باغ جتسیمانی در حومه اورشلیم بازنشسته شد. در آنجا مسیح بازنشسته می شود تا دعا کند و از پدرش التماس کند که در سرنوشت او شفاعت کند و سرانجام مرگ او را بپذیرد.در حالی که برخی از نزدیکترین شاگردان او - سانتیاگو، پدرو و خوان - خسته بودند. در پس‌زمینه، یهودا، خائن، سربازان رومی را به سوی کسی که معلم آنها بوده، راهنمایی می‌کند.
در این مناسبت، ال گرکو توانسته است دوگانگی بین دنیای زمینی و معنوی را به خوبی به تصویر بکشد، چیزی که ما قبلاً توانسته ایم در دیگر آثار او مشاهده کنیم. بوم هایی مانند دفن معروف کنت ارگاز. عیسی خود را در پناه منظره‌ای صخره‌ای و شیب‌دار می‌بیند که با یهودا و سربازان رومی به اشتراک می‌گذارد، در حالی که فرشته‌ای که برای تقدیم جام به او فرود می‌آید این کار را در ابری مرموز پیچیده می‌کند که حواریون را نیز احاطه کرده است، غافل از آنچه در اطرافشان می‌گذرد.
بنابراین صحنه یک لحن شبح‌آلود پیدا می‌کند که با رنگ‌های معمولی استفاده شده توسط ال گرکو با رنگ‌های سرد و نور سفیدی که از ماه نمی‌آید، بیشتر تقویت می‌شود. همان منطقه ای که فرشته از آن نازل شده است و آنقدر قدرتمند است که حتی در لباس مسیح نیز تأمل می کند.
