رهبر کشاورزی زاپاتا دی ریورا

Diego Rivera نماینده بزرگ نقاشی دیواری مکزیکی است و آثار او عمدتاً در سراسر کشورش، در شهرها و ساختمان‌های مختلف توزیع شده است. با این حال، در اینجا اثری را می آوریم که به نوعی یک کپی است، زیرا این یک نقاشی دیواری است که به صراحت توسط خود ریورا برای نمایشگاهی که در سال 1931 در موزه هنر مدرن در نیویورک انجام داد ساخته شده است. ، به همین دلیل است که امروزه این نقاشی همچنان در MoMA به نمایش گذاشته می شود.

El Caudillo Agrario Zapata اثر دیگو ریورا

با این حال، همانطور که می گوییم، این اثر مانند یک نسخه تکراری است، زیرا تا حدی نقاشی دیواری او در سال 1930 برای Palacio de Cortés در شهرمکزیک را تکرار می کند. Cuernavaca.

ما باید لحظه تاریخی را در نظر بگیریم که در آن دیگو ریورا (1886 - 1957) حرفه هنری خود را توسعه داد، زیرا آثار او از دهه 20 و 30 قرن گذشته بدون پیروزی انقلاب مکزیک قابل درک نیستند. در سال 1910، زمانی که شخصیت هایی مانند تصویر ارائه شده در این تصویر ظاهر شدند: Emiliano Zapata. با توجه به مکان اصلی نقاشی‌های دیواری که در اینجا با لباس‌های معمولی کوئرناواکا می‌بینیم.

به طور خلاصه، این نوع تصاویر در این زمینه تاریخی درک می شوند، زیرا بخشی از آموزش مردم هستند. از این رو این افزایش فرهنگ بومی و کشاورزی، نه تنها با کت و شلوار،بلکه با سلاح های آن انقلابیون که اینجا کمان های قدیمی و همان قمه هایی است که برای برداشت ذرت استفاده می شود.

سلاحی نامطمئن اما مانع از پیروزی نشد، در واقع در اینجا می بینیم که مالک زمین با وجود شمشیر زیبایش کاملاً شکست خورده و زیر پا گذاشته شده است، در حالی که زاپاتا اسب او را دزدیده است.

به هر حال، تماشای این اسب که به نظر می رسد از نقاشی های دیگر گرفته شده است، اما اکنون تاریخی و دور، بسیار جالب است: نبرد سن رومانو توسط Paolo Uccello. و این است که ریورا در مرحله شکل گیری خود به ایتالیا رفت تا هنر کلاسیک و رنسانس را مطالعه کند.

همانطور که برای مدتی در پاریس زندگی کرد تا با انواع دیگر جلوه های هنری آوانگاردتر آشنا شود. با آن همه توشه او در سال 1921 به مکزیک بازگشت و هم او و هم سیاستمداران آن زمان قدرت متقاعدسازی را یافتند که این نقاشی های دیواری که با تکنیکی به قدمت نقاشی دیواری ساخته شده بودند بسیار جالب بودند. یعنی رنگ را روی سطح ملات که هنوز مرطوب است بمالید تا رنگ ها یک لایه بیشتر نباشند، بلکه در نهایت با تکیه گاه ملات ادغام شوند.

چیزی که جدید نبود، زیرا قرن‌ها در کلیساها و کاخ‌ها با صحنه‌های مذهبی و اسطوره‌ای انجام می‌شد، اما در مکزیک آن لحن متفاوتی پیدا می‌کند، به طوری که Muralism Mexicanoبه عنوان اعلامیه ای از قصد و تبلیغ برای ارزش های بومی، فرهنگ بومی و شخصیت های بزرگ آن ظهور می کند.تاریخ، اگرچه درست است که در مواردی مانند زاپاتا، رقم او در طول زمان افزایش یافته است، زیرا ما نباید فراموش کنیم که او قربانی خود انقلابیون بود.