این اثر توسط هنرمند فرانسوی Jean Baptiste Camille Corot نقاشی شده است که بیشتر با نام Corot شناخته می شود. این نقاشی بین سال‌های 1868 و 1870 ساخته شده است و در حال حاضر در سالن‌های موزه لوور در پاریس، زادگاه کوروت، و بسیار نزدیک به محل تولد خود هنرمند در سال 1796 به نمایش گذاشته شده است. خانواده ثروتمند خانه ای نزدیک Louvre Palace داشتند.
پل نانت توسط Corot
این اثر بخشی از مجموعه‌ای است که در آن پل شهر نانت قهرمان اصلی داستان بود، اما همیشه در زمان‌های مختلف روز نقاشی می‌شد تا فرصتی برای ثبت بازتاب‌های مختلف در آن داشته باشد. منظره و نماها و قاب های مختلف. در واقع این نوع سریال در تولید تصویری کوروت متداول بود، به طوری که همین موتیف در کار آزمایش کردن در نقاشی او و کشف دیدگاه های مختلف بود. اینطور نیست که کوروت این روش را ابداع کرده باشد، اما آنچه مسلم است این است که او با تجربیات خود نقاشان نسل بعدی را پیش بینی کرده است: امپرسیونیست ها.
با این حال، روح نقاشی او تا حدودی با آثار Monet یا Renoir فاصله دارد، زیرا کوروت با یک ویژگی مشخص می شود. تسخیر تقریباً عرفانی طبیعت، چیزی بسیار معمولی از جنبش رمانتیک . از این حیث، او بسیار بیشتر شبیه هم عصر خود، نقاش رئالیست Millet است،که او همچنین استفاده و غلبه نورهای گرم را برای آثار خود جذب می کند.
چیزی که کوروت بیشتر به آن علاقه دارد، گرفتن نور هر منظره است، نوری که علاوه بر روشن کردن، در تعیین رنگ ها نیز نقش دارد. و برای این او به طور کامل از طراحی صرف نظر می کند. روش نقاشی او به کار بردن تکه های رنگی گسترده بود، تکه هایی که به تدریج آنها را برای ایجاد ساختار منظره ترکیب کرد. با این کار او قصد دارد جوهر مکان را به تصویر بکشد، از این رو آن لحن نمادین و عرفانی در آثارش. آنچه او را از نقاشی امپرسیونیستی متأخر دور می کند و همچنین او را از امپرسیونیسم دور می کند، این است که کوروت هرگز نمی تواند فرم عناصر نقاشی شده را بشکند، حتی بدون کشیدن آنها، چیزی که بعدها نقاشان.
کورو کاملاً محقق نقاشی بود، او تحقیقات خود را در مورد واقعیت تصویری دنبال می کرد. به همین دلیل، اگرچه او شباهت هایی با منظره پردازان مدرسه باربیزونکه توسط تئودور روسو نمایندگی می شود، دارد، اما نقاشی منظره را یک شوک احساسی نمی داند. او به دنبال جذب در خود و برقراری ارتباط با دنیای درونی خود با واقعیت بیرونی است که طبیعت آن را نشان می دهد. او می خواهد آن منظره را از دیدگاه احساسی و عمیق درک کند.
او تصور نمی کند که دیدگاه هایی که در اینجا در نانت، در بسیاری از جاهای دیگر در فرانسه و همچنین در ایتالیا به تصویر می کشد، صرفاً نوعی منظره بصری قابل تحسین است، بلکه قصد دارد تجربه ای را داشته باشد. زندگی کردن آنها و احساس کردنشان، و برای او بهترین راه این است که آنها را نقاشی کند، و از آنها لذت ببرد و بارها و بارها آنها را نقاشی کند.زمان، ایجاد مجموعه‌هایی از همان مکان، مانند این پل نانت، که او نه یک، بلکه دو سری از آثار را به آن تقدیم کرد.
