این یک ساخت و ساز نسبتاً عجیب در معماری مصر است. این در Nubia، در جنوب قلمرو فراعنه ساخته شد و از طریق حفاری در صخره ساخته شد.
این یک معبد یادبود است که توسط فرعون رامسس دوم، که سلطنت بسیار طولانی در طول دوره امپراتوری جدید داشت، ترویج شده است. و با او نه مراسم جشن جشن گرفته شد. و در اولین ژوئیه Abu Simbel. ساخته شد
ابو سیمبل
این جشن‌های دوره‌ای شامل بزرگداشت مرگ نمادین فرعون، پایان مرحله‌ای از سلطنت او و آغاز دوره‌ای جدید بود که در آن به توانایی او برای تجدید خود و اداره خوب کشور اشاره شد. ، تجدید انرژی های حاکم و فرمانروایان او. به این ترتیب، با در نظر گرفتن سلطنت طولانی رامسس II، چندین معبد با این نقش و نگار به دست ما رسیده است. اگرچه مشهورترین و دیدنی‌ترین آنها ابوسمبل است.
عوامل نجومی زیادی برای ساخت آن در نظر گرفته شد. در واقع، در نظر گرفته شد که در دو اعتدال سال، هنگام طلوع خورشید، اولین پرتوها به محور طولی معبد نفوذ کرده و مجسمه عظیمی از رامسس دوم را روشن می کند.
معبد اصلی دارای ناحیه ای در تماس با رود نیل بود و دارای اسکله خاص خود بود. از آن می آیدبه پلکانی که مشهورترین معبد ابو سیمبل در آن کشف شده است: نمای آن که در صخره حک شده است. در آنجا می‌توانید چهار کلوسی به ارتفاع بیش از بیست متر را ببینید که نشان‌دهنده فرعون نشسته است، که ریش دروغین، نماد سلطنت، را نمی‌توان از دست داد. و در پای کلوسی‌ها و در کناره‌های آنها می‌توانید چهره‌های کوچکتر دیگری را ببینید که می‌توانند خویشاوندان فرعون باشند.
و در وسط دری باز می شود که در آن خدای هوروس با سر شاهین و قرص خورشید بالای آنها نشان داده شده است. این در جای خود را می دهد و با اولین تالار هیپواستیل با ستون هایی در طرفین که در جلو ابوالهول خود فرعون است ارتباط برقرار می کند. در اینجا می توانید تصاویر مختلفی از اشیاء سلطنتی مختلف و همچنین صحنه هایی از طبیعت اوزیریاک را مشاهده کنید که در آن اجساد بی اثر دیده می شوند و در پارچه ای پیچیده شده اند که معبد را با مراسم تشییع جنازه مصریان پیوند می دهد. و بر بام و روی ستون های چهار گوش نقوشی نوشته شده است که نشان دهنده نبرد کادش است، همانطور که در معابد دیگر آن زمان مانند معابد کرناک، الاقصر یا Agydos اتفاق می افتد.
پس از این، مجموعه با یک سالن جدید هیپواستایل و چندین کلیسای کوچک ادامه می‌یابد که دوباره مجسمه‌های بزرگ را می‌توان مشاهده کرد، در مورد رامسس دوم، Amon و.مسیر . با این کنایه از نوزایی. طبق معمول در معماری مصر، هرچه به داخل معابد می روید، فضاها کوچکتر و کوچکتر می شوند، حتی در اینجا با توجه به یادبودی نما. و این بیشترین استمهم تصوری بود که ساختمان از ابتدا ایجاد کرد.
