
برنزهای بنین به مجموعهای پربار از بیش از هزار قطعه برنزی اطلاق میشود.. در این مجموعه مهم از هنر قبیلهای، آثاری که در دوران سلطنت ایسیگی در اواسط قرن شانزدهم توسعه یافتند، از اهمیت ویژهای برخوردار هستند و کیفیت بالایی دارند.

اگرچه این قطعات در مجموع به عنوان برنزهای بنین شناخته می شوند، در واقع همه مجسمه ها از برنز ساخته نشده اند، برخی از آنها از چوب، برنج یا عاج ساخته شده اند.
برنزها بیشتر از کاخ سلطنتی در بنین می آمد و توسط سربازان بریتانیایی غارت شد.
وقتی بریتانیایی ها این قطعات را به این قاره آوردند، علاقه به هنر و فرهنگ آفریقا افزایش یافت. احتمالاً قطعات بنین دیوارهای اقامتگاه صومعه یا خانه های نخبگان بورژوازی را تزئین می کردند، بیشتر قطعاتی که انگلیسی ها با خود آورده بودند نشان دهنده مجسمه های حیوانات بودند، اما بدون شک آنهایی که بیشترین حس را به وجود آوردند بودند.نقش برجسته با استفاده از تکنیک موم مذاب ساخته شده است.
علیرغم اینکه آثار برنزی در این منطقه از آفریقا باستانی شناخته شده است، این تکنیک با چنان دقت و مهارتی انجام شده است که به نظر می رسد.غیرممکن است که فرهنگی به باستانی مردم بنین، معمار این قطعات چشمگیر باشد. در واقع، هنگامی که قطعات مشابه در شهر Ife در سال 1939 یافت شد، تصور می شد که مردم یوروبا تکنیک موم مذاب را در بنین القا کرده اند، با این حال، زمانی که قطعات توسط تجزیه و تحلیل شدند. کارشناسان دریافتند که اولین برنزهای بنین (قرن 13) قبل از برنزهای ایفه (قرن 14 و 15) بود، که اولی پیشینیان آشکار دومی بود.
به طور سنتی تمایل به ایجاد تقسیم بندی بین مجسمه های بنین وجود داشته است: آثار مرحله اول (تا اواسط قرن شانزدهم) آثار ساده ای هستند که ساخته شده اند. با یک پتینه برنزی ظریف و اگرچه تا حدی شماتیک است، اما شکل ها و تنظیمات به راحتی قابل تشخیص است.
مرحله دوم (از اواسط قرن شانزدهم تا پایان قرن هفدهم) با آثار مجلل تری مطابقت دارد که کاخ ها و نمایندگی های پادشاهان خدایی یا مقامات عالی را تزئین می کرد، اما بدون شک بهترین نمایش ها مربوط به استلاهای یادبود بردهای بزرگ.
سومین و آخرین مرحله مربوط به پایان قرن هفدهم است، نمایش عظیم سرهای پادشاهان به عنوان بزرگداشت غالب است.
کیفیت عالی این قطعات به این معنی بود که نه تنها بریتانیای کبیر این آثار باشکوه هنر قبیله ای را در اختیار گرفت، بلکه در سال 1910 یک شرکت مهم آلمانی به رهبری لئو فروبنیوس عازم نامیبیا شد تا مقدار زیادی از این آثار را در اختیار بگیرد. قطعات. بنابراین امروز بیشتر استرفتن به موزه های مختلف اروپایی برای دیدن برنزهای بنین آسان تر از موزه خود برنزها واقع در نامیبیا است.