هزاران استل های رون حکاکی شده در سنگ و دارای کتیبه هایی یکی از بزرگترین میراث هنری ما از تمدن وایکینگ ها است. اما این نه تنها بیان هنر آنهاست، بلکه آنها همچنین اسنادی به یاد ماندنی هستند که برای درک بهتر تاریخ، آداب و رسوم و زندگی روزمره آن مردم اسکاندیناوی استفاده می کنند.
Rune Stone
در مجموع حدود شش هزار رونستون حفظ شده است که عمدتاً از عصر وایکینگ ها تا قرن دوازدهم قدمت دارند، اگرچه نمونه های قبلی نیز وجود دارد، حتی از قرن چهارم. و در سراسر کشورهای مختلف اروپای شمالی توزیع شده اند، اگرچه در دانمارک و به ویژه در سوئدفراوان هستند..
و معنی این سنگهای یادبود چیست؟ آنها اساساً بناهای تدفین هستند، که کتیبه های آنها زندگی آن مرحوم و همچنین اطلاعات دیگر را نشان می دهد. و همه چیز از طریق نقاشی ها، علائم و نمادهای عجیب و غریب که واژگان رونیک را تشکیل می دهند انجام می شود. و اگرچه از بین رفته است، اما این سنگ ها نیز با رنگ های بسیار چشمگیر تزئین شده اند. اگرچه، این نیز درست است که به اشکال وایکینگ‌ها، باید وجود صلیب‌های معمول مسیحیت را نیز اضافه کنیم که با گذشت قرن‌ها بیشتر می‌شود.
Rune stone در Uppland
همانند سایر اشیاءو جلوه‌های هنر وایکینگ، همچنین با توجه به سنگهای رونیک، سبک‌های مختلفی را می‌توان تشخیص داد: اوزبرگ، بردال، بوره، جلینگ، مامه، رینگریک یا اورنس.
اما سبک هر چه که بود، آنچه این سنگ ها به دنبال آن بودند، تجلیل از شخصیتی بود که برانگیختند. و او مجبور نبود یک قهرمان بزرگ باشد، بلکه یک وایکینگ باشد که در رویدادهای جامعه خود شرکت کرده بود. اما این نیز درست است که این سنگ‌ها می‌توانند برای تعیین حدود دارایی‌های متوفی یا توضیح میراث آنها نیز مفید باشند، و حتی در مورد بزرگترین آنها، ظاهر و نشانی از رتبه اقتصادی و اجتماعی طایفه‌ای داشتند که به آنها می‌رسید. شخص تعلق داشت..
در واقع، این مانند یک سند چشمگیر است. زندگی یک شخصیت، دستاوردهای او، سفرها، دارایی هایش گفته می شود. آنها در مورد خانواده او صحبت می کنند و او آنچه را که متعلق به اوست به چه کسی واگذار می کند. کتیبه‌ها همچنین نشان می‌دهند که چه کسی این سنگ را سفارش داده و چه کسی آن را تراشیده است.
در مورد دومی، حکاکی سنگ های رون متخصص واقعی کار خود بود. همه این کار را نکردند، در واقع اعتبار به حدی بود که حق امضای آثارشان را داشتند، چیزی که مثلاً با مجسمه‌های دیگر روی چوب یا استخوان اتفاق نیفتاد. به طور خلاصه، تنها در سوئد در طول قرن یازدهم شواهدی از بیش از 100 استاد سنگ تراش وجود دارد که سنگ های متعددی را امضا کرده اند.
بدیهی است که برخی نیز به یاد آن مرحوم دعای خیر می کنند. و به عنوان یک کنجکاوی در درصدی از این سنگ ها می توانید لعن و نفرین علیه هر کسی که به فکر آسیب رساندن به سنگ است بخوانید.یادبود یا بی احترامی به شخصیت ارجمند. و این است که این نوع کارها اهمیت زیادی داشتند و مشکلی برای مکان یابی آنها در شلوغ ترین مکان ها مانند چهارراه ها نداشتند.
