جزیره ایتالیایی سیسیل در طول تاریخ خود مورد تهاجم مردم و تمدن های متعدد قرار گرفته است. نتیجه این فرهنگ خاص، زبان و همچنین معماری آن است که در آن ترکیبی باورنکردنی از تأثیرات وجود دارد. نمونه بارز آن ساختمان‌های آن هستند که اشکال هنر عرب و نورمن را در هم می آمیزند و منجر به یک هنر بسیار عجیب و غریب هنر رومی می شود. ما قبلاً نمونه ای از این را دیده ایم، مانند کلیسای جامع Monreale. و امروز قصد داریم در مورد نمونه دیگری صحبت کنیم، کلیسای سن کاتالدو در شهر سیسیلی پالرمو، که امروزه دیگر برای عبادتی که یک ذره از علاقه آن کم نمی کند.
کلیسای سن کاتالدو در پالرمو
مورخان ساخت آن را در اواسط قرن دوازدهم، به طور خاص بین سال های 1154 و 1160 قرار می دهند، زیرا این معبد تحت حمایت دریاسالار Maione de Bari بود، که کاخ را در کنار خود خواهد داشت (اکنون ناپدید شده است) و تقریباً از کلیسای سن کاتالدو به عنوان یک کلیسای کوچک خصوصی استفاده می کند. آن را به یک قدیس بسیار مورد احترام در منطقه زادگاهش آپولیا تقدیم کرد.
اگر از بیرون به آن نگاه کنید، ساختمان بسیار ساده به نظر می رسد. این یک متوازی الاضلاع بزرگ است و فقط سه گنبد بالایی آن برجسته است که روی یک طبل ایستاده اند و به سختی از خیابان قابل مشاهده هستند. معماری که به راحتی با ساخت و سازهای فاطمی در قرن دوازدهم پیوند خورده است.
در خارج همینطورتنها چند دهانه با قوس‌های کمی نوک تیز برجسته و با سه شبستان داخلی مطابقت دارد. علاوه بر پنجره های دیگر در ناحیه اپید. پوشیده شدن همه آنها توسط شبکه. از سوی دیگر، نما نیز بسیار ساده است با یک در بزرگ باز با قوس، همچنین کمی نوک تیز.
نمی‌توان بیرونی ساده‌تری داشت. چیزی که بر روی دیوارهای داخلی ادامه دارد، اگرچه نه چندان روی زمین که موزاییکی که آن را می پوشاند جلب توجه کند. یعنی اگر به پایین نگاه کنید، اما وقتی به گذرگاه می رسید، نگاه شما نیز به سمت گنبدهای سه گانه این فضا معطوف می شود که همگی بر روی یک قاعده مربع قرار گرفته اند که در گوشه هایش گنبدهای نیمه ای دارد که شکل را به یک هشت ضلعی تبدیل می کند..
داخلی سن کاتالدو
به طور خلاصه فضایی است با سه شبستان و سه اپیس که سادگی بر آن حاکم است. و علیرغم ظاهر فضای عربی آن، قرن ها به عنوان یک کلیسای مسیحی تصور و مورد استفاده قرار گرفت. به‌ویژه از زمان تأسیس تا سال 1787. در آن تاریخ قداست زدایی شد و از آن به بعد این ملک کاربری‌های مختلفی داشته است. مثلاً در قرن نوزدهم برای چند سال اداره پست بود. به هر حال، همان قرنی که در آن عمیقاً بازسازی شد. اگرچه هرگز دیگر برای مقاصد مذهبی استفاده نشده است، و امروزه اساساً یک فضای توریستی در Palermo است.
