Henri Rousseau (1844 - 1910)، با وجود لقب افسر گمرک و ترک فرانسه ، تصاویر متعددی از یک جنگل نقاشی کرد. تنظیم. و از همه آنها اولین مورد این بود با عنوان سورپرایز به تاریخ 1891. اثری که در حال حاضر در گالری ملی لندن نگهداری می شود.
سورپرایز هنری روسو
و چه چیزی الهام بخش شما برای نقاشی این همه پوشش گیاهی پرشور بود؟ خوب، از یک طرف، معلوم است که او دوست داشت داستان هایی را که سربازان فرانسوی پس از بازگشت از سرزمین های مکزیک ساخته بودند، کشف کند، جایی که آنها برای حمایت نظامی از امپراتور شکست خورده ماکسیمیلیان به آنجا آمده بودند. اگرچه آن خاطرات تنها داده‌ای نبودند که الهام‌بخش روسو بودند. همچنین مشخص است که او یک بازدیدکننده دائمی از باغ گیاهی پاریس بود، جایی که نمایش خوبی از پوشش گیاهی استوایی وجود داشت. همانطور که ممکن است او گاهی اوقات از باغ وحش پاریس بازدید می کند که در آن ببرهای زنده را می بیند. اگرچه منتفی نیست که بیشتر بر اساس نقاشی های شرق شناسی و عجیب و غریب با نقش آفرینی این نوع جانور باشد که Delacroix نقاشی کرده بود که بوم های مختلفی را به نمایندگی از گربه های بزرگ سرزمین های دیگر می ساخت. مانند شکار شیر.
حقیقت این است که در محیط پست امپرسیونیست که در آن او کار خود را توسعه داد The Customsman هر پیشنهاد هنری ممکن بود. جنبش قبلی امپرسیونیسم ممنوعیت را برای انواع جاده ها باز کرده بود. که خود اساس پیشگامان آینده در دهه های اول قرن بیستم بود. با این حال، مسیری که هانری روسو انتخاب کرد، استثنایی، منحصر به فرد، برای این نوع نقاشی درباری نایف و کاملاً مهار نشدنی بود، ادامه‌ای نداشت.
این منحصر به فرد بودن، هم موضوعی و هم مهمتر از همه رسمی، شاید عنوان نقاشی را توضیح می دهد، که مطمئناً باعث شگفتی واقعی بین بینندگان و حتی هنرمندان دیگر می شد که در سال 1891 در Salón de به نمایش گذاشته شد. لوس ایندیپندنتس. لحظه شگفتی آنقدر بزرگ بود که حقیقت این است که روسو دیگر نقاشی مانند این را با فضای گرمسیری نکشید تا اینکه یک دهه بعد شاهکار خود را ساخت: رویا.
حقیقت این است که ما با یک نقاش کاملا غیرقابل طبقه بندی روبرو هستیم. شخصیتی که تا چهل سالگی هیچ تابلویی نساخته و به آن علاقه نشان نداده و هیچ آموزش هنری نداشته است. او همیشه یکی از اعضای اداره گمرک بود. اما یک روز خوب شروع به نقاشی کرد و تصاویری مانند این بیرون آمد. که در آن زمان شگفت انگیز بودند. برای برخی آنها زباله واقعی بودند و برای برخی دیگر جواهراتی بودند که بدوی بودن و رنگ آنها در آنها برجسته بود. بحث هنوز ادامه دارد و این دوگانگی در مورد قضاوت درباره آثار او همچنان وجود دارد، اما واقعیت این است که او یک نقاش پست امپرسیونیست است که در موزه های کلاس جهانی حضور دارد.
