نقاش Jean Leon Gerome به خاطر کارهایش که دستاوردهای بزرگ ناپلئون را به تصویر می کشند، نقاشی هایی با مضمون شرقی یا برای صحنه هایی که از دوران باستان الهام گرفته شده است، مانند معروف پلیس ورسو، مشهور است. و همچنین بر روی این بوم متعلق به موزه متروپولیتن در نیویورک بر اساس قسمت هایی از گذشته است. اگرچه در این مورد منشأ اسطوره‌ای است.
Pygmalion and Galatea اثر Gerome
داستان Pygmalion و Galatea را به ما نشان می دهد، اپیزودی که در میان دگردیسی هایکلاسیک Ovid گنجانده شده است. در آنجا نقل شده است که چگونه پیگمالیون یک زن کامل را در عاج تراشیده است. زنی که عمرش را صرف جستجوی او کرده بود و هرگز پیدا نکرد. بنابراین او به درخواست خود از الهه آفرودیت رفت و از او خواست که زنی را پیدا کند، درست مانند آنچه او با دستان خود ساخته است.
و الهه عشق به او رحم کرد، بنابراین بدون اینکه به او بگوید، تصمیم گرفت که اگر آن مرد با بوسیدن عاج، اشتیاق خود را به او نشان دهد، مجسمه جان می گیرد. در بازگشت به کارگاه خود، Pigmalion شروع به لمس این پیکر کرد و آن را نرم تر، انسانی تر احساس کرد، او آرزو داشت که آن زنی از گوشت و خون باشد و او را بوسید.
سپس دختری به نام گالاتیا شروع به دگرگونی کرد. مرد را در آغوش گرفت و عاج کم کم تبدیل به یک فرد شد. آن لحظه دقیقاً همان لحظه ای است که نقاشی Gerome را به ما نشان می دهد.
اگر دقت کنید، می توانیدقدردانی می کنیم که این روند تحول هنوز ناتمام است. قسمت بالایی Galatea از قبل گوشتی است، همانطور که Gerome با رنگ هایش به تصویر می کشد. در حالی که پاها، سفیدتر، هنوز پاهای یک مجسمه هستند، که همچنین نمی توانند از پایه ای که روی آن ایستاده است جدا شوند.
دقیقاً یک کوپید یا اروس در قسمت سمت راست بالای صحنه وجود دارد که آماده است تا تیر عشق خود را به سوی زوج پرتاب کند، دقیقاً در لحظه ای که کل پیکره گالاتیا تبدیل به یک موجود کاملاً انسانی و زنده می شود.
ژروم، همانطور که در کارهای دیگر انجام می دهد، با معیارهای باستان شناسی نقاشی می کند، بنابراین او به بازنمایی اینکه چگونه کارگاه یک مجسمه ساز باستانی می توانسته باشد، بسط می دهد، از این رو مجسمه های دیگر، یک نقاشی کنایه بر دیوار یا ماسک های معمولی که در اجراهای تئاتری استفاده می شود. اگرچه، همه اینها در مقایسه با زوجی که مرکز بوم را اشغال کرده اند، به نظر می رسد اکسسوری است، به خصوص گالاتیا، که به نظر می رسد برهنگی آنها به کل نقاشی زندگی و نور می بخشد.
بدون شک، این یکی از بهترین بازنمایی های تصویری است که از اسطوره Pygmalion ساخته شده است، که توسط نویسندگانی مانند Bronzino نیز به تصویر کشیده شده است. ، Daumier ، گویا یا Paul Delvaux. ناگفته نماند نسخه‌های مجسمه‌سازی مانند نسخه Rodin یا تفسیرهای ادبی مانند آنچه توسط نویسنده ژرژ برنارد شاو با اثر خود با عنوان دقیق Pygmalion ساخته شده است..
