ویرانه‌های باستان‌شناسی شهر دوغا در تونس، گواه این است که رومی‌ها می‌دانستند چگونه با شرایط هر مکان وفق دهند تا شهرهای خود را بسازند و همه آنها مهر غیرقابل انکار امپراتوری را دارند.
در مورد Dugga ، در اصل محل سکونت مردم نومیدیان از قرن ششم قبل از میلاد بود. قومی از شمال آفریقا که با همسایگان خود، پونیکس ها، هم متحد و هم دشمن بودند. بنابراین در یکی از آن زمان‌ها که روابط وحشتناکی داشتند، پادشاه نومید از روم برای خلاص شدن از شر دشمنانش کمک خواست. و لژیون های لاتین در تونس فرود آمدند و از موقعیت استفاده کردند و دشمن سرسخت را شکست دادند: شهر کارتاژ. سال 146 قبل از میلاد بود.
سایت دوگا
از آن به بعد، دوگا به تدریج رومی شد. ابتدا با جدایی بین مردم بومی و کسانی که از ایتالیا آمده بودند، در آن سوی دریای مدیترانه. اما به زودی آنها با هم مخلوط شدند و هم فرهنگ و هم قانون روم غالب شد، چیزی که امروزه در مجموعه آثار تاریخی که در این محوطه وسیع نگهداری می شود تجلی یافته است.
بیش از دوازده معبد حفظ شده است. شاید اصلی ترین آن Capitol باشد که به سه گانه اصلی الهی اختصاص یافته است: مشتری، جونو و مینروا. اما موارد دیگری نیز به افتخار زحل، جونو کالاستیس یا پلوتون وجود دارند. علاوه بر این، کاوش ها نشان داده اند بزرگتئاتر، حمام، انجمن، یا طاق های پیروزی مختلف.
حقیقت این است که دوگا چندین قرن در دست رومیان باقی ماند. و اگر چه زمانی که در قرن چهارم آن را ترک کردند، کاهش قابل توجهی داشت، اما شهر خالی از سکنه نشد. ابتدا مکانی بیزانسی بود و بعداً توسط مسلمانان اشغال شد و همچنین آثاری از هر دو در این مکان وجود دارد، زیرا دیوار بیزانسی بود، در حالی که وجود یک مسجد به صراحت از ورود اسلام سخن می گوید..
در حالی که همه اینها خارج از تمدن اروپایی اتفاق افتاده است. مسافران تا قرن هفدهم به اینجا نرسیدند. به نوعی دور بودن از تقریباً همه چیز برای نگهداری او ایده آل بوده است. و اولین مبارزات باستان شناسی در زمانی انجام شد که این قلمرو تحت الحمایه فرانسه بود. اگرچه از آن زمان تاکنون اکتشافات ثابت بوده و پروژه باستان شناسی همواره در این منطقه در حال انجام است. و جالب ترین چیز ترکیب فرهنگ ها در طول زمان است. جواهری از میراث تونس که همچنین میراث جهانی برای یونسکو است.
