میلاد جورجیو وازاری

Giorgio Vasari (1511 - 1574) دقیقاً به این دلیل وارد تاریخ هنر شده است که او یکی از اولین مورخان این موضوع بود، زمانی که خلاصه معروف خود را ازنوشت.زندگی هنرمندان که در آن او زندگی نامه نقاشان و مجسمه سازانی را که خود در ایتالیا رنسانس می شناخت جمع آوری کرد.و رفتار. با این حال، کار خلاقانه او فراتر رفت، زیرا او هم به عنوان یک معمار و هم یک نقاش کار می کرد.

میلادی توسط جورجیو وازاری

برای مثال،

در زمینه اول، او راهروی معروف Vasarian را ایجاد کرد که در امتداد قسمت بالایی پونته وکیو در فلورانس قرار دارد و امروزه بخشی از مجموعه هنری را در خود جای داده است. از گالری Uffizi. در حالی که به عنوان یک نقاش، آثار مختلفی مانند The Forge of Vulcan یا چندین تابلو به نمایندگی از Nativity ساخت، مانند این که امروز ارائه می کنیم و در Galleria Borghese است. رم.

این اثر قبلاً در زمان خود بسیار مورد تحسین قرار گرفته بود و دقیقاً به دلیل نور شب بدیع است که صحنه را حمام می کند. Vasari خود زندگینامه نویس او شد و در آن نوشته از یک شب ولادت نام می برد، اما حقیقت این است که او دو را ساخته است. اولین بار در سال 1546 برای کاردینال سالویاتی و نقاشی بعدی برای پیر آنتونیو باندینی در 1553، و مورخان کنونی هنگام تصمیم گیری درباره اینکه به کدام یک اشاره می کند، موافق نیستند.

خیربا این حال، در نگاه بیننده امروزی، نقاشی وازاری بیش از حد مصنوعی است و در گذر زمان و تحول ذائقه به خوبی تاب نیاورده است. او یک نقاش به سبک مانیریست است، زیرا همیشه خود را وفادار به پیروی از "شیدایی" نقاشی میکل آنژ می‌دانست. اگرچه حقیقت این است که او با هنرمندان دیگری مانند Luca Signorelli یا Andrea del Sarto تمرین کرده است. علاوه بر این، او بسیار مطالعه کرد Rafael.

هر چند، اگرچه مهارت او در استفاده از برس غیرقابل انکار است. حقیقت این است که او هنرمند درجه یک نیست. شاید بدون آثار معماری و مهمتر از همه بدون میراث ادبی آن بسیار کمتر شناخته شده باشد. و این است که نوشته های او حتی امروز نیز بسیار جذاب است.

در سال 1550 اولین نسخه از زندگی عالی ترین معماران، نقاشان و مجسمه سازان ایتالیایی را نوشت. و این امر در نسخه قطعی 1568 آن را به میزان قابل توجهی گسترش داد. او در آن نه تنها زندگی نامه و قسمت های خاصی از تاریخ سازندگان دیگر را بیان می کند، بلکه در مورد آثار برخی از معاصران خود و سایر هنرمندان گذشته قضاوتی ارزشی می کند.. بسیاری از آنها قضاوت های کاملاً دقیق و جاری هستند، اگرچه برخی دیگر نمونه ای از زمان خود هستند، مانند طبقه بندی آنها از هنر منحط در هنگام صحبت در مورد تمام خلاقیت های قرون وسطی.