این ساختمان یکی از نمونه های متعدد معماری نئوکلاسیک است که در سراسر شهر برلین پراکنده شده است. بسیاری از این ساختمان‌ها، مانند Neue Wache که امروز با آن سروکار داریم، یا موزه قدیمی و تئاتر ملی اثر معمارKarl Friedrich Schinkel . در این مورد، ساختمانی است که بین سال‌های 1816 و 1818 ساخته شده است و از ابتدا با این ایده که یادبودی برای سربازان کشته شده در جنگ‌های جنگی علیه فرانسه ناپلئونی باشد، طراحی شده است. و علاوه بر آن، تا سال 1918، یعنی جنگ بزرگ یا جنگ جهانی اول، این همچنین مقر گارد سلطنتی بود. بعد از همه Neue Wache، ما می توانیم آن را به عنوان "نگهبان جدید" ترجمه کنیم.
La Neue Wache
دقیقاً، سالها پس از پایان جنگ جهانی اول ، در سال 1931 یادبودی برای قربانیان آن درگیری خونین ایجاد شد. اما در جنگ جهانی بعدی، جنگ دوم، از دست رفت، زیرا Neue Wache به دلیل بمباران مداوم برلین توسط هواپیماهای بلوک متفقین تقریباً ویران شد.
اما در سال 1960 مقامات جمهوری دموکراتیک آلمان در آن زمان، تقریباً همزمان با برپایی دیوار برلین، این بنای تاریخی را مرمت و آن را به افتخار تقدیم کردند. قربانیان فاشیسم و میلیتاریسم» و آن ادای احترام شامل یک دیگ بودجایی که شعله ای پیوسته روشن می ماند.
بدیهی است که پس از وحدت آلمان ، این سایت رنگ دیگری یافت و به یادبود قربانیان جنگ و استبداد تبدیل شد. و به عنوان نمادی از این موضوع، مجسمه ای از Kathe Kollwitz با عنوان مادر با پسر مرده در قلب ساختمان قرار داده شده است. گروهی مجسمه‌سازی که به نوعی بازنمایی یک پیتا است، هرچند شخصیتی سکولار و هدفش بیان درد جهانی است.
مادر با کودک مرده اثر کته کولویتز
واقعیت متمایز کننده این بنای یادبود برای کشته شدگان این است که در اینجا هم از کشته شدگان نظامی در میدان جنگ و هم غیرنظامیان تجلیل می شود. اگرچه، تمام افرادی که ثابت شده است فعالانه و آگاهانه در جنایات جنگی و جنایات علیه بشریت مشارکت داشته اند، از مراسم بزرگداشت حذف می شوند.
به نحوی، اگرچه یک روح نظامی در مفهوم قرن نوزدهم ساختمان وجود داشت، پس از تغییر شکل آن، تغییر نام آن و گنجاندن مجسمه Kollwitz با همه چیز دردی که نشان‌دهنده آن است، Neue Wache به یادبودی با لحنی صلح‌طلب تبدیل شده است. یک روند قابل درک در آلمان، با چنین تاریخ تشنجی، جنگی و تقابلی در طول قرن بیستم.
