وقتی روبنز هنوز ازدواج نکرده بود هلن فورمنت او قبلا خواهرش سوزانا لوندن را نقاشی کرده بود. و چندین سال بعد، در حدود سال 1636، او چیزی را در این نقاشی کشید که قبلاً همسر و دو فرزندش بودند: کارلا جوانا و فرانس.
Helena Fourment و فرزندانش توسط Rubens
این ازدواج دومین ازدواج روبنس بود، زیرا او توسط ایزابل برانت در سال 1626 بیوه شده بود. و هلن در سال 1630 ازدواج کرد. ، زمانی که نقاش بیش از 50 سال داشت. این امر مانع از داشتن پنج فرزند نشد.
روبنس بارها تا زمان مرگش در سال 1640 معشوق جوانش (37 سال کوچکتر از او) را نقاشی کرد که عمیقاً عاشق او بود و زیبایی و جوانی او را خیره کرده بود. به همین دلیل، در میان این پرتره‌ها، پرتره‌های رسمی‌تر، پرتره‌های دیگر با شخصیتی بسیار آشنا، و برخی با بار جنسی قوی وجود دارند. و همچنین بارها از آن به عنوان الگوی نقاشی های خود با مضامین مذهبی و اساطیری استفاده کرد.
اما در این تابلو فضای صمیمی و خانگی حاکم است. این نقاشی است که نقاش برای خودش می سازد. از این رو خودانگیختگی مشهود است، چه در صحنه نمایش داده شده و چه در نحوه نقاشی آن، زیرا یک ضربه قلم مو بسیار سریع و شل دیده می شود. علاوه بر این، او در جزئیات متوقف شده است، تنها در مورد علاقه او. به خصوص در سر و صورت سه شخصیت.
در واقع، تمام نشده است، درست مثلآنها در قسمت های خاصی دیده می شوند که به سختی رنگ وجود دارد و فقط پرایمر اولیه کشف می شود. شاید به این دلیل که او این کار را در اوقات فراغت خود انجام می داد و به دلیل بار سنگین معلم از Antwerp مجبور به ترک آن در موارد متعدد شد. اگرچه محققانی نیز وجود دارند که فکر می‌کنند مناطقی برای پیشنهاد گسترش احتمالی خانواده، شامل یک نوزاد جدید، کار نشده رها شده‌اند، زیرا در سال 1635 دختر جدیدی متولد شد که شاید حتی بتواند طرحی برای اضافه کردن او به تصویر بکشد.
با این وجود، این اثر بسیار جذاب است، به ویژه در نحوه نمایش فرزندانش. فرانس کوچولو بازیگوش نشان داده می شود و به ما تماشاگران نگاه می کند. در حالی که خواهرش، کلارا با احترام به مادرش نگاه می کند. حقیقت این است که برخی می‌خواستند در هلن بازنمایی نوعی مدونا با ماهیت ناسزا ببینند.
اما حتی بدون اتمام کار، کیفیت نقاشی با رنگ فوق العاده آن مشخص می شود. رنگی که در روبنس، با وجود خاستگاه فلاندری آن، همیشه باید با دانش و تحسین او از نقاشی ونیزی مرتبط باشد، به ویژه برای نقاشی که در نظر گرفته شده است. مرجع بزرگ او: Tiziano.
این اثر در حال حاضر متعلق به موزه لوور در پاریس است.
