در مورد مرد معروف به استاد Liesborn اطلاعات اندکی وجود دارد، به جز اینکه او در نیمه دوم قرن پانزدهم فعال بود و استادی که او را به برجسته ترین نقاش تبدیل کرد. زمان در منطقه وستفالن ، در آلمان.
این تابلو نقاشی شده با رنگ روغن یکی از آنهایی است که محراب محراب بلند صومعه بندیکتین Liesborn را ساخته است که کیفیت آن باید در زمان تکمیل فوق العاده باشد.. اگرچه تنها بخش هایی از آن تا به امروز باقی مانده است، با این حال آنها اثری گرانبها را به ویژه به دلیل کیفیت توصیفی، لحن شاعرانه و ویژگی های منحصر به فردش برای رنگ به ما نشان می دهند.
اعلان استاد Liesborn
صحنه لحظه ای را به ما نشان می دهد که در آن فرشته مقدس جبرئیل به مریم ظاهر می شود و اعلام می کند که او مادر عیسی خواهد بود. صحنه ای با الهام از انجیل سنت لوقا که این قسمت را در آغاز بهار قرار می دهد، و مطمئناً فضایی که هنرمند در این نقاشی رنگ روغن نشان داده است، نمونه ای از آن زمان از سال است.
ما می بینیم که یک اتاق اواسط قرن پانزدهم در وستفالن چگونه به نظر می رسد، با پنجره های بزرگ که اتاق را پر از نور و گرما می کند. ما مبلمان را می بینیم و در پس زمینه یک تخت بسیار زیبا را مشاهده می کنیم. در واقع، تمام آن شرایط برای یک خانواده ثروتمند معمولی است. همه چیز مانند یک کارت پستال از آن زمان است که عناصری مانند ظروف نوشتن را با جزئیات توصیف می کند.که ماریا استفاده می کند یا گلدوزی هایی که در کوسن ها متمایز است. علاوه بر آن موارد دیگری نیز مملو از نمادگرایی هستند، مانند شمع که اشاره به مراسم کلیسایی دارد یا حوض و آبگیر در کنار تخت که نشان دهنده پاکی باکره است.
در واقع نمادهای بیشتری مانند نشان های روی شیشه های رنگی یا نمادهای هرالدیک روی فرش وجود دارد. احتمالاً همه آنها به بورژوازی یا اشراف زاده ای مرتبط هستند که کل محراب را در آن زمان سفارش داده بودند، اما امروز تشخیص آنها برای ما غیرممکن است.
جزئیات بیشتری وجود دارد. مانند مجسمه هایی که در طاق مشخص شده اند که کل صحنه را قاب می کند. آنها پیامبرانی هستند که در عهد عتیق از آمدن مسیح خبر دادند. و همچنین مجسمه خدا در داخل اتاق دیده می شود.
همه اینها از نظر موقعیت، اما پس از آن ارزش توقف در دو قهرمان داستان، Virgin و Archangel را دارد. هر دو با یک شخصیت بسیار تئاتری. و لباس های مناسبت. سنت گابریل تقریباً شبیه یک پسر محراب است، با تونیک کتان سفید و مانتوی طلایی طلایی. در حالی که ماریا به نظر می رسد دراز کشیده است، اخبار دریافت می کند، مشغول مطالعه است، اما هنوز لباس مجلل پوشیده است، با لباس هایی که بیشتر برای یک جشن معمولی است تا یک روز روزمره.
بدون شک، نقاش از اجراهای تئاتری با ماهیت مردمی که مرسوم بود در 25 مارس در داخل کلیساها برای جشن گرفتن روز بشارت الهام گرفته است.
