امروز می خواهیم در مورد یکی از معتبرترین هنرمندان آلمان در طول قرن بیستم صحبت کنیم، به ویژه سازندگانی که در دوره تشنج بین جنگ ها کار کرده اند. ما به Käthe Kollwitz (1867 - 1945) اشاره می کنیم. زنی که اصلاً وقف هنر را برایش آسان نبود، اما آثار مهمی از ما به ارث گذاشته است و حتی در شهرهای مختلف آلمان موزه هایی اختصاصی به او دارد. آنها در Cologne ، برلین ، Moritzburg و در Koekelare هستند.. و نه تنها این. برخی از آثار او مانند مادر با پسر مرده اش وجود دارد که به نماد اصیل رنج مردم در دوران جنگ تبدیل شده است. به حدی که این قطعه از او به مجسمه معروفی با عنوان Pietá Kollwitz تبدیل شد.
هفت نقوش چوبی: قربانی کته کولویتز
واقعیت این است که آثار این حکاکی، نقاش و مجسمه ساز با دوره تاریخی ای که در آن زندگی می کرد و تأثیر آن بر زندگی شخصی او پیوند تنگاتنگی دارد. از این نظر، سری هفت چوب‌تراشی در جنگ بسیار روشنگر است. این مجموعه هفت قطعه چوبی است که او پس از پایان جنگ جهانی اول ساخته است، درگیری که در آن یکی از پسرانش جان باخت. واقعیتی که بدون شک او را برای همیشه رقم زد و الهام بخش کارهای بعدی او شد، نه تنها با این سریال، بلکه با سریال هایی مانند رفت و مرگ یا سریالپرولتاریا، جایی که او همچنین نگرانی های سیاسی خود را که از سوسیالیستی الهام گرفته بود، به نمایش گذاشت.
در سلسله نقوش چوبی جنگ، به جای تمرکز بر شرایط خونین نبرد و مرگ وحشتناک سربازانی که هزاران نفر کشته شدند، به به تصویر کشیدن درد و رنج خانواده ها می پردازد. از آن سربازان به خصوص از طرف مادران و همسرانشان و همچنین فرزندانشان.
هفت نقوش چوبی: مادران کته کولویتز
تصاویری به قدرت The Sacrifice وجود دارد، جایی که مادری را می بینیم که فرزندانش را برای جنگ تقدیم می کند. یا در Las Madres می بینیم که گروهی از زن ها دایره ای می سازند و همدیگر را بی تسلی در آغوش می گیرند، اما با این وجود، دو کوچولو از آن دایره امنیتی فرار کردند. ادای احترام به پسرش، در داوطلبان وجود دارد، جایی که چهار مرد جوان دیده می شوند که خود را به سرنوشت کشنده نظامی خود تقدیم می کنند. خلاصه این که شخصی ترین چهره جنگ است و بدون شک بر اساس همه دردهای شخصی اوست، از این رو درام تصاویر.
در پایان آن جنگ او به سمت های مرتبط در آموزش هنر در آلمان آمد. اما همه اینها با به قدرت رسیدن نازی ها به پایان رسید. هنر Käthe Kollwitz به عنوان منحط طبقه بندی شد و بدون شک آنها زندگی او را غیرممکن کردند. این به این واقعیت افزود که در طول جنگ_جهانی_دوم شوهرش فوت کرد و بمباران محل کار او را ویران کرد و او را در اندوهی عمیق فرو برد. چیزی که در آخرین آثار او، که مرگ او در سال 1945 را پیش بینی می کند، آشکار می شود.
