
تاریخ قلعه ویاندن در قلمرو کوچک لوکزامبورگ به قرن ها پیش باز می گردد. در واقع، در همین مکان روی دماغه ای از صخره به ارتفاع بیش از 300 متر، یک استحکامات رومی وجود داشت. اگرچه ساخت و سازهایی که امروزه می بینیم در قرون وسطی سرچشمه گرفت، زمانی که از آن به عنوان پناهگاه در دوران کارولینژ استفاده می شد.

قلعه ویاندن
به طور خاص، این آثار در قرن دهم به سبک ابتدایی رومانسک آغاز شد، اگرچه آن آثار تا قرن پانزدهم ادامه یافت و به همین دلیل تکامل کامل قرون وسطی و معماری رمانسک تمام آن دوران. و حتی کمی بیشتر، زیرا عناصر گوتیک مورد قدردانی قرار می گیرند. دوره ای طولانی که در آن قلعه به طور مداوم اشغال شده و محل سکونت تعداد مهم Vianden بوده است، نامی که مطابق با جمعیتی است که دقیقاً در پای قلعه واقع شده است.
اولین چیزی که ساخته می شود یک برج مربع شکل و یک منطقه مسکونی با اتاق ها، آشپزخانه و حتی یک نمازخانه است. و این است که از ابتدا به خانه شهرستان تبدیل شد. بعدها، در اواسط قرن دوازدهم، برج دوم، همچنین مسکونی، و همچنین یک کلیسای زیبا با پلان ده ضلعی اضافه شد.
اما کارها در دهه های بعد با یک کاخ دو طبقه جدید ادامه یافت که از آن جمله بود.یک گالری منتهی به کلیسای کوچک ذکر شده در بالا. در آن زمان این ساخت و ساز یکی از زیباترین و بزرگترین ساختمانها در کل این منطقه از اروپا بود، چیزی که همچنین نشان دهنده رقابتی بود که کنتهای قدرتمند ویاندن سعی کردند با دوکهای همسایه لوکزامبورگ داشته باشند.
و در طول قرن سیزدهم و چهاردهم، آثار، به ویژه از نظر ماهیت تزئینی، متوقف نشدند، و ساختارهای رومی را با ذائقه جدید آن زمان، یعنی هنر گوتیک تطبیق دادند..
پس از آن مدت طولانی در شهرستان ویاندن، قلعه همچنان به تصرف خود ادامه داد و حتی خیلی بعد، در اوایل قرن هفدهم، یک اقامتگاه کاخ به آن اضافه شد. این عمارت Nassau Mansion نامیده می شود که به نام مروج آن، شاهزاده موریس اورنج-ناسائو-ویاندن نامگذاری شده است. او بود که دستور داد یکی از برج های قدیمی قرون وسطی را به این فضای جدید با ذائقه رنسانس تبدیل کنند.
اگرچه این شروع یک دوره طولانی رها شدن و در نتیجه خرابی ساخت و ساز بود. به طوری که حتی در قرن 19 برخی از مواد آن شروع به برچیدن و فروختن کردند. خوشبختانه، این کار متوقف شد و دوک اعظم لوکزامبورگ خود در سال 1890 بازسازی ساختمان را سفارش داد. با این حال، باید گفت که این تنها آغاز بازیابی آن بود، زیرا در طول قرن بیستم دوره های بازسازی را با دوره های تخریب جایگزین کرد. اگرچه امروزه این مکان بسیار جذابی برای بازدید است، اما برای آشنایی با تاریخ قلمرو لوکزامبورگ.