نمونه های متعددی از راهبان هنرمند وجود دارد، زیرا زمانی بود که اکثریت قریب به اتفاق سفارش ها برای نقاشی مذهبی بود. شاید مشهورترین آنها فرا آنجلیکو باشد، اما او تنها نبود. نمونه مثالی دیگر Lorenzo Monaco (قبل از 1372 - 1422/24) است که نام اصلی آن Pietro di Giovanni بود، اما هنگام ادای نذر و ورود به m صومعه سنت مریم فرشتگان در فلورانس در سال 1391 لورنزو راهب شد.
سه‌گانه تاجگذاری باکره لورنزو موناکو
او به یک نظم فوق العاده زاهدانه و سختگیرانه پیوست. در واقع، نظم کامالدوزی توسط San Romualdo ایجاد شده بود تا به سمت ناامنی حرکت کند و ببیند که بندیکتین ها به چه چیزی تبدیل شده بودند، که سان رومولدو در اصل به آن تعلق داشت. به همین دلیل، اگرچه او هرگز قاعده San Benito را نپذیرفت، اما عادت سیاه را به رنگ سفید تغییر داد و در این اثر به این صورت است.
می توانید خود قدیس بندیکت و سنت رومولدو را شناسایی کنید، بلکه انجیلیان، سنت جان باپتیست یا سنت پیتر را نیز شناسایی کنید. این یک نوع صحنه است که حقیقت این است که در عهد جدید نیامده است. هیچ فصلی به تاج گذاری باکره اختصاص داده نشده است، با این حال، نقاشی آن به طور منظم در قرن سیزدهم، عمدتاً برای معابد فرانسوی آغاز شد. اما از آنجا به تمام اروپا سرایت کرد و الفموضوع بسیار محبوب.
موفقیت آن، از جمله، به این دلیل بود که تصویر مریم باکره به عنوان استعاره ای از خود کلیسا پیوند خورده بود، به طوری که هنگامی که او تاج را از خود خدا نقاشی می کرد، شبیه به آن بود. مشروعیت بخشیدن به اقتدار کلیسایی و به ویژه قدرت پاپ. شخصیتی که در آن سال‌ها در آغاز قرن پانزدهم از خود دفاع کرد و در فلورانس از خود دفاع کرد و از متحدان نزدیک کشورهای پاپی بود..
جالب این است که این تابلوی نقاشی شده با مزاج بین سالهای 1407 و 1409 در قالب اصلی خود این نمایش را به عنوان سه‌گانه نداشت. همه چیز یک سطح است، اما با شکل سه قوس در بالا به پایان می رسد. با این حال، در مقطعی آنها به سه بخش تقسیم شدند. در واقع، آنها در زمان‌های مختلف وارد موزه‌ای شدند که اکنون این مجموعه را در خود جای داده است: گالری ملی در لندن. و در آن زمان بود، زمانی که در مرحله ای از مرمت تبدیل به یک سه تایی می شد، شاید به تقلید از صحنه دیگری از همان موضوع که توسط لورنزو موناکو نقاشی شده بود، اما اکنون در گالری Uffizi در فلورانس به نمایش گذاشته شده است..
