پرتره یوجنیا دومونتیخو

پرتره اصلی امپراطور Eugenie در لباس دربار توسط فرانتس زاور وینترهالتر اولین پرتره رسمی همسر امپراتور ناپلئون سوم بود.. این در حدود سال 1853 نقاشی شد و در سالن 1855 به نمایش گذاشته شد. بعداً در کاخ Tuileries نگهداری شد و احتمالاً در جریان آتش سوزی سال 1871 گم شده است. تصاویر نمادین این زن در آن زمان بسیار قدرتمند بود که به سرعت کپی هایی از آن ساخته شد. برخی از آنها در کارگاه خود وینترهالتر ساخته شده اند، همانطور که در مورد این بوم توسط شاگرد او Pierre Desiré Guillemet ساخته شده است، که اکنون در موزه اورسای در پاریس نگهداری می شود..

پرتره یوژنیا دومونتیخو

Eugenia de Montijo ، با نام کامل Eugenia de Palafox Portocarrero و Kirkpatrick ، در شهر به دنیا آمد.گرانادا در 1826. او به یک خانواده ثروتمند اسپانیایی تعلق داشت، با برخی از مرتبط ترین القاب اشراف تاریخی، اگرچه پدرش از زمان جنگ استقلال آفرانسادو شده بود. . به همین دلیل عجیب نیست که به عنوان یک دختر او را برای تحصیل به فرانسه فرستادند. و از آنجا به کشورهای مختلف اروپایی سفر کرد و بهترین آموزش را دریافت کرد.

واقعیت این است که او در طول سال‌ها از زمان جوانی در سالن‌های اجتماعی اصلی اسپانیا و فرانسه رفت و آمد می‌کرد.قطعاً در پاریس مستقر شد. و در آنجا قرار بود شوهر آینده‌اش را ملاقات کند که از نوادگان ناپلئون بناپارت مشهور ، و که به نوبه خود به ناپلئون سوم تبدیل می شد. در واقع، آنها در سال 1853 زمانی که او در راس سیاست فرانسه بود، ازدواج کردند.

اگرچه در ابتدا از لطف مردم برخوردار نبود، اما حقیقت این است که او می دانست چگونه به مرور زمان آن را به دست آورد. و حتی بیشتر از آن زمانی که پسری به دنیا آورد. در واقع به تصویر امپراتوری دوم تبدیل شد. اما او همچنین نفوذ آشکاری به عنوان همسر نایب السلطنه داشت، هم در سیاست داخلی فرانسه و هم در امور خارجی، زیرا او حمله فرانسه به مکزیک را ترویج کرد یا نقش اساسی در ایجاد کانال سوئز داشت..

او همچنین نقش مرتبطی را به عنوان حامی هنر بر عهده گرفت و از هنرمندان مختلفی مانند خود فرانتس زاور وینترهالتر نقاش یا نویسنده Prosper Merimée حمایت کرد. بدون فراموش کردن اشتیاق خود به مد، که حتی برای نام بردن چندین لباس مفید بود.

با این حال، هنگامی که امپراتور سقوط کرد، پس از باخت جنگ فرانسه و پروس، این بدان معنا بود که ازدواج از سلطنت خلع شد و آنها مجبور شدند به تبعید بروند. ناپلئون سوم اندکی پس از آن درگذشت، اما یوژنیا دو مونتیخو از او جان سالم به در برد. علاوه بر این، پسر آنها نیز فوت کرد. بنابراین، او آخرین سال‌های زندگی خود را دور از مراکز قدرت، ابتدا در سواحل فرانسه، در استراحتگاه‌های ساحلی بریتانیا و سپس در مادرید گذراند، جایی که در سال 1920 درگذشت.