با تشکر از ادبیات کلاسیک ، و به ویژه توسط نویسندگانی مانند Plautus یا Livy می توانیم ایده ای از نحوه جشن گرفتن باکانال ها، مهمانی هایی که به افتخار خدای باکوس برگزار می شد، به دست آورید، که امروزه ما این کلمه (باکانه) را مدیون عیاشی، مهمانی های وحشیانه و حتی می دانیم. عیاشی اما ما این آیین های باکی را فقط به لطف متون مکتوب نمی شناسیم. نقاشی‌ها، نقاشی‌های دیواری یا سرامیک‌ها، مجسمه‌ها یا گروه‌هایی از نقش برجسته‌ها مانند آنچه در این تابوتخانه می‌بینیم وجود دارد که چنین آیین‌هایی را توصیف می‌کنند.
سارکوفاگ باچیک
آنها مهمانی هایی بودند که مصرف شراب بر آنها غالب بود، ما نباید فراموش کنیم که باکوس خدای آن نوشیدنی بود. اما آنها بار جنسی زیادی هم داشتند. آنها جشن های وحشیانه ای بودند و جامعه رومی کاملاً پذیرفته شده بودند. در واقع، توصیفاتی در مورد چگونگی مشارکت مردان، قضات و کشیش‌ها یا نحوه لباس پوشیدن، رقصیدن زنان متاهل و تسخیر روح باکی وجود دارد.
حقیقت این است که آنها تنها مهمانی هایی نبودند که محتوای جنسی بالایی داشتند. Lupercales نیز به افتخار خدای فاون لوپرکو، خدای باروری و همچنین وحشی‌ترین تمایلات جنسی مردانه رایج بود. و به همین ترتیب Floralias یا مهمانی روسپی ها برگزار می شد که برهنه رژه می رفتند و البته همه حاضران را تحریک می کرد تا موهایشان را ریزش کنند.
دید جنسی درروم باستان با آنچه امروز داریم بسیار متفاوت بود. برای شروع، مفاهیمی مانند دگرجنسگرا یا همجنسگرا وجود نداشت. مردان و زنان می‌توانستند از رابطه جنسی با یکی یا دیگری لذت ببرند. همه چیز ممکن بود، هرچند نکته مهم نگرش در حین عمل جنسی با توجه به موقعیت اجتماعی هر یک بود. سکس به عنوان یک عمل بین تحت سلطه و مسلط دیده می شد. یعنی مرد ثروتمندی که با برده، خدمتکار یا پسر کوچکتر همخوابه باشد، هرگز نمی تواند تحت سلطه باشد. که خود مورد انتقاد قرار گرفت و مورد انتقاد قرار گرفت. و حتی می تواند اعتبار او را از بین ببرد. همانطور که یک زن می تواند بازی های جنسی بی شماری را با مردی با مقیاس اجتماعی پایین تر انجام دهد، اما هرگز نباید توسط او تسخیر شود. فقط راضی باش در حالی که رابطه جنسی در ازدواج، به ویژه در طبقات بالا، ازدواجی بود که برای منافع سیاسی یا اقتصادی تنظیم شده بود، فاقد ویژگی خوشایندی بود و بیش از هر چیز برای تولید مثل انجام می شد. در حالی که خیال پردازی های جنسی، به عنوان یک قاعده کلی، دامنه فرا ازدواجی داشت.
فاحشه خانه ها یا فاحشه خانه ها برای طبقات پایین رایج بود. اما برای طبقات بالای جامعه، دنیای فحشا چیزی بسیار زیباتر بود. اینها مردان و زنانی بودند که نه تنها در رابطه جنسی زیبا و با تجربه بودند. آنها همچنین تزکیه شده بودند و کارشان همنشینی بود که هم می خواند و هم اشتهای جنسی مشتریانشان را ارضا می کرد.
و همه اینها برآورده می شود هنر رومی را نشان می دهد، که در آن تمایلات جنسی یک موضوع تکراری بود، که گاهی اوقات در یکبیشتر احساسی و وابسته به عشق شهوانی است، اما آنها همچنین مشکلی نداشتند که او را به صورت مستهجن به تصویر بکشند، همانطور که در نقاشی های متعددی که در شهرهایی مانند Pompeii و Herculaneum دیده می شود دیده می شود..
