این خلقت گلدار و زودگذر که در سال 2021 توسط Isabel Marías ایجاد شد به عنوان نمونه ای برای انعکاس روابط متعددی است که در دنیای آفرینش هنری وجود دارد.
برای شروع، زیرا این اثر دارای مدت زمان مشخص و دقیقی است، که محرک آن جشن یک نمایشگاه گذشته نگر از هنرمند آمریکایی Georgia O'Keefe دراست. Museo Thyssen Bornemisza . و به همین دلیل و همچنین همزمان با شکوه بهار، ایزابل ماریا این ادای احترام بی نظیر را به این هنرمند و آثار متعدد او که به دنیای گیاهان اختصاص داده شده است، پیشنهاد داده است که قبلاً در اینجا در پست قبلی در مورد آن صحبت کرده ایم.
Georgia O'Keefe, The Faraway اثر ایزابل ماریا
در باغ Hotel Palacio de los Duques در مادرید این منظره گلی متشکل از بیش از ۶۰۰۰ گل و گیاه نصب شده است که باید به عنوان روزها دوباره پر شوند. برو تا همه چیز همیشه تازه و براق باشد. به این ترتیب، گل‌های نیلوفر و ارکیده، میخک و کاکتوس، آماریلیس و آنتوریوم و بسیاری دیگر در مجموعه ظاهر می‌شوند، اما این فقط در مورد گل نیست. خزه‌ها هم هستند، چوب، گل، سنگ، ماسه، سیلیس، شیشه… که به ما یادآوری می‌کند که چگونه نقاش آمریکایی در طبیعت قدم می‌زد و انواع مواد را جمع‌آوری می‌کرد تا بعداً آنها را به خانه و کارگاه خود ببرد.
ایده این است که به آن مکان ها اشاره کنیم نیومکزیکو که O'Keefe آن را به بهشت های اصیل خود تبدیل کرد، هم از نقطه نظر حیاتی، زیبایی شناختی و هم خلاقانه. این چیزی بود که او آن را "بهشت های دور" می نامید و از این رو نام آن را دوردست برای تاسیسات گذاشتند.
البته قصد تقلید از آن مکان ها و طبیعت آنها نبوده است. این ایده بیشتر مفهومی است و با آن احساس پناهگاه دور و بهشتی بازی می کند. و حقیقت زیبایی شناسی بدون شک در این امر دخیل است و حتی حس بویایی که کاری از باغبانی گل است. اما معانی دیگر نیز مهم هستند، زیرا نصب با یک قطعه موسیقی که برای این مناسبت توسط نویسنده‌ای برنده جایزه و معاصر مانند Fernando Vacas تکمیل می شود.
به طور خلاصه، این قطعه وضعیت کنونی دنیای هنر را که در آن یک مفهوم چند رشته ای آشکار وجود دارد را مطرح می کند. که به آن ایده نمایش ها، نمایش ها، رویدادها اضافه شده است، می توان آن را به طرق مختلف نامید. و حتی با ترویج گردشگری و تفریح برای شهروندان ارتباط دارد. و گویی این کافی نبود، واضح است که هنر هنر را پس می‌دهد، نقاش گذشته کسی است که الهام‌بخش یک خالق از زمان حال است. روندی که هرگز متوقف نمی شود، زیرا همه هنرمندان به دنبال مراجع خود می گردند، از آنها الهام می گیرند و شخصی ترین ادای احترام خود را به آنها می پردازند.
