موزه دل پرادو در مادرید نمونه ای عالی از هنر نقاش بزرگ فرانسوی باروک ، دارد. Nicolas Poussin (1594 - 1665)، نماینده بزرگ اروپایی کلاسیکیسم به حساب می آید. و در میان آثار متفاوتی که موزه مادرید گنجینه آنها را در اختیار دارد، مناظر متعددی وجود دارد که هر کدام دارای عناصر بسیار چشمگیر هستند، مانند این بوم ساخته شده بین سال های 1648 و 1651 که دارای عنوان توصیفی ساده است: منظره با ساختمان های.
منظره با ساختمان‌های پوسین
پوسن تقریباً در تمام آثار روایی خود مناظر را شامل می شود که بسیاری از آنها مضامین اساطیری مانند اورفئوس و اوریدیک او را دارند. و همچنین نقاشی هایی خلق کرد که منظره ناب بودند، هرچند قبلاً عناصر روایی کم و بیش برجسته ای در آن وجود داشت. به عنوان مثال، در این مناسبت حدس زده می شود که او می خواست سفر یونانیدیوژن سینوپی به آتن را بازسازی کند.
A Diogenes، فیلسوف قرن چهارم قبل از میلاد، نمادی از صداقت و همچنین مخالفت با ساختگی در نظر گرفته می شود. و این است که اندیشه او و نیز شیوه زندگی او بر کناره گیری از غیر ضروری و تجملات استوار بود. و در اینجا او را می‌بینیم که در سفرش استراحت می‌کند و از مناظر دره لذت می‌برد و از آن تفکر خوشحال می‌شود. اگرچه هنوز هم تفسیری از اثر است، زیرا سرنخ های زیادی برای یافتن ادبیاتی که نقاش می خواست در آن گنجانده شود وجود ندارد. فقط چند شکل کوچک پراکنده استاز طریق یک فضای بوکولیک، که در آن هم فضای سبز پوشش گیاهی و هم ساختمان های پراکنده در سراسر بوم توجه را به خود جلب می کند.
حقیقت این است که برای جذاب کردن نقاشی نیازی به شخصیت روایی ندارد. این منظره ای از Poussin است و به این ترتیب یک منظره واقعاً تاریخی است. معروف است که نقاش از زمانی که به رم رفته بود، شهری که در آن درگذشت، به گردش در پایتخت ایتالیا می رفت و در آن پیاده روی از مکان ها یادداشت می کرد. که او را مجذوب کرد.
و با آن یادداشت ها و طرح ها بعداً نقاشی های خود را مطالعه کرد. نه بداهه وجود دارد و نه برداشت. شیوه کار او متفاوت بود. یادداشت برداری کرد و با آن، پس از تامل، نقاشی را ساخت. نیازی به ساختن یک نمای واقعی و واقعی نبود، او می توانست از قطعات مختلف کل را خلق کند و با تخیل خود جاهای خالی را پر کند.
آنها دیدگاه هایی هستند که اندوه خاصی را منتقل می کنند، اما شکوه یا سرزندگی را نیز نشان می دهند. و همانطور که در این چشم‌انداز با ساختمان‌ها معمولاً شامل پیکره‌های کوچک است، گاهی اوقات آنها شخصیت‌هایی مانند این مورد هستند و در مواردی دیگر مجسمه‌هایی با بار کلاسیک هستند، زیرا یکی از قصد پوسن همیشه این بود که مالکیت عتیقات را به تصویر بکشد، اگرچه البته در همه زمان ها دارای زیبایی رسمی غیرقابل انکاری بود.
