این نقاشی توسط Federico Barocci ایتالیایی در سال ۱۵۹۷ ساخته شده و امروزه در موزه دل پرادو در مادریدنگهداری می شود. صحنه ای از میلاد عیسی مسیح، اما حقیقت این است که هنرمند از طرح ها و عناصر خاصی که برای این فصل بسیار صحنه سازی شده در تاریخ هنر ایجاد شده است، صرف نظر کرده است.
میلاد فدریکو باروچی
برای مثال، شما صحنه را در یک پورتال ویران تنظیم نکرده اید، که همیشه یک حس قهرمانانه به رویداد اضافه می کند. همانطور که او کودک برهنه را به ما معرفی نمی کند، بلکه به عنوان شخصیتی که مادرش، مریم باکره با ژست زانو زدن به او با احترام به او نگاه می کند. در حالی که پدرش، خوزه، در اتاق را باز می کند تا چوپان ها برای عبادت او وارد شوند.
همه اینها به شیوه ای نسبتاً واقع گرایانه توصیف شده است و نقاش متوقف شده است تا برخی از عناصر را با جزئیات نقاشی کند، از انبار کاه یا لباس گرفته تا سبد یا کت عیسی. و البته قهرمانان مهم دیگری نیز در کلاسیک ترین شمایل نگاری عیسی مسیح ظاهر می شوند. ما به گاو و خر اشاره می کنیم که سرهایشان در برابر نور سمت راست شبح شده به نظر می رسد و آنها دو حیوان هستند که با تعجب به کانون نور که صحنه مادر و پسر است نگاه می کنند.
A Barocci (1526 - 1612) نقاش عمدتاً از سبک سبک مانریست در نظر گرفته می شود، اما او قطعاً سبک خود را به کار می برد.مشارکت‌های مورد علاقه و بعدها در دوره باروک ارزش زیادی پیدا کرد. به عنوان مثال، جزئیات مربوط به باز کردن درب توسط سنت جوزف بسیار دلگرم کننده است. کاراکتر با کوتاه‌سازی‌اش که همزمان به چوپان‌های بیرون نگاه می‌کند و دست چپش را به داخل نشان می‌دهد، به عنصری از تداوم، پرسپکتیو و حس بعد سوم تبدیل می‌شود. این صرفاً در مورد اشغال یک عکس در عمق نیست، بلکه شخصیت با حالت و ژست های خود به ایده عمق تبدیل می شود.
درست است که با گذشت سالها و ورود جریاناتی که بیشتر از هنر باروک که توسط کاراواجو و آنیبال کاراکی نمایش داده می شد، اعتبار و شهرت هنر باروکی کاهش یافت.. اما در Urbino ، زادگاه او همیشه یک هنرمند بسیار مورد احترام بود. و در واقع این نقاشی متعلق به دوک اوربینو بود، که آنقدر از آن قدردانی کرد که هدیه ای شگفت انگیز برای مارگریت اتریشی شد. همسر پادشاه اسپانیا فیلیپه سوم. از آن زمان به خانواده سلطنتی اسپانیا تعلق داشت و از آنجا در نهایت به مجموعه موزه دل پرادو پیوست..
