داستان این ساختمان کاریزماتیک در کوت دازور در فرانسه روایت خوبی از تکامل معماری در قرن بیستم است..
Palacio de la Mediterránea که امروز می بینیم به عنوان میراث یادبود فرانسه اعلام شده است، اما فقط به دلیل دو نمای خارق العاده آن، به ویژه نمای فوق العاده ای که به ساحل شهر مشرف است. Nice ، در جهان به نام Promenade des Anglais شناخته می شود. و این است که این نماهای سفید تنها چیزی است که از مجموعه معماری فوق العاده در سبک آرت دکو که در ابتدا بود باقی مانده است.
قصر مدیترانه ای زیبا
نیس در دهه 20 قرن گذشته یکی از زیباترین و پر زرق و برق ترین مکه های گردشگری بود. بهترین های اشراف اروپایی و مشاهیر آن زمان به آنجا رسیدند. و Palacio de la Mediterránea که به عنوان یک هتل و کازینو در نظر گرفته شده است، برای قرار دادن همه آنها در فضایی مطابق با تقاضای انحصاری موجود در نظر گرفته شده است.
این پروژه از ساختمان هایی الهام گرفته شده است که مانند اپرای معروف گارنیه در پاریس قابل تشخیص است، اگرچه به وضوح با آن محیط دریایی سازگار است، آرام تر و همچنین با سبک های معماری آن زمان هماهنگ است، علاوه بر بهره گیری از مزایای مواد جدید، مانند بتن مسلح که به آن امکان می دهد اندازه های بسیار برجسته ای داده شود.
نتیجه، هم در نما و هم در آن، تماشایی بودفضای داخلی، با فضاهایی به پیچیدگی لابی آن با یک راه پله مرمر سفید باورنکردنی. بدون فراموش کردن تمام عناصری که آرت دکو را مشخص می کند، که در اینجا نه تنها در قالب سازی های بی نهایت نمایان می شود، بلکه در مبلمان نفیس با نجیب ترین چوب ها، با لوسترهای سنگین یا با پنجره های شیشه ای رنگی نمایان می شود. اندازه های چشمگیر به دلیل دهانه های بزرگی که استفاده از بتن اجازه باز کردن آنها را می داد.
امروز با دیدن نماهای آن می توانیم تصوری از تجملاتی که مهمانان با آن خیره شده اند به دست آوریم. و این است که از سال افتتاح آن در سال 1929، این مکان مورد علاقه برای گذراندن دوره های تعطیلات با ثروت های بزرگ، بازیگران سینما یا برجسته ترین طراحان جهان بود.
با این حال، تمام آن زرق و برق کم کم محو می شد. در دهه 1970، این تاسیسات از بین رفت و سرانجام در سال 1978 بسته شد. حتی تخریب جزئی نیز انجام شد. خوشبختانه با مشاهده این که همه چیز ممکن است به آوار تبدیل شود، تصمیم گرفتند به آن رده بنای تاریخی را اعطا کنند. با این حال، برای تطبیق مکان با سلیقه های جدید قرن بیست و یکم، زمانی که چند سال پیش درهای خود را دوباره باز کرد، دگرگونی فضای داخلی آن کامل و مطلق است و تنها دو نمای اصلی آن ظاهر اصلی خود را حفظ می کنند.
