خود پرتره ژوزپه مارتینز با پدرش دانیل

خود پرتره ژوزپه مارتینز با پدرش دانیل
خود پرتره ژوزپه مارتینز با پدرش دانیل
Anonim

Jusepe Martínez (1600 - 1682) یکی از جالب‌ترین نقاشان باروک دوره قرن هفدهم در است. اسپانیا ، اگرچه این واقعیت که او بخش زیادی از زندگی خود را در ساراگوسا ، دور از دربار زندگی کرد، تا حدودی بر شناخت او سایه انداخته است. اگرچه حتی استاد بزرگ Diego Velázquez ، هنگام بازدید از پایتخت آراگون در همراهی شاه فیلیپه چهارم هنر این نقاش را برجسته کرد. او نیز مانند ژوزپه مارتینز عمیقاً تحت تأثیر نقاشی هنرمند برجسته سویلی قرار گرفت.

تصویر
تصویر

خود پرتره ژوزپه مارتینز با پدرش دانیل

Martínez پسر نقاش Daniel Martínez بود که با او در این اثر از حدود سال ۱۶۳۰ به تصویر کشیده شده است، او همچنین یک هنرمند بود و با او همراه بود. اولین قدم های تصویری او با این حال، او به زودی برای ادامه تمرینات خود به ایتالیا رفت و در آنجا با استادان بزرگی مانند Guido Reni یا José de Riverbank آشنا شد. . و حتی در بازگشت مدتی را در مادرید گذراند و با Alonso Cano یا Pacheco سروکار داشت. اگرچه او در نهایت به وطن خود بازگشت، جایی که او کم کاری نداشت، هم نقاشی سه پایه و هم ساخت محراب و کارهایی برای کلیساهای مختلف. و حتی زمان برای نوشتن یک رساله جالب پیدا کرد: گفتارهای عملی در مورد اصیل ترین هنر نقاشی. اثری که در آن مفاهیم نقاشی باروک را تشریح می کند.توصیه های عملی و همچنین در مورد برخی از همکاران معاصر خود صحبت می کند. به طور خلاصه، یک اثر کاملاً جالب است، اما تا اواسط قرن نوزدهم روشنایی را ندید، زیرا عملاً دو قرن را در Cartuja de Aula Dei در ساراگوزاپنهان کرد. جایی که توسط پسر هنرمند نگهداری می شد و تقریباً فراموش شده بود.

همان پسر، که همچنین نقاش و همچنین کارتوسی بود، نقاشی نشان داده شده در اینجا را نیز در اختیار داشت. در آن جوزپه مارتینز را می بینیم که پدرش دانیل را به تصویر می کشد. اثری بسیار محبوب در زمان خود. نقاشی درون نقاشی، جایی که نقاش با افتخار خود را در حال انجام کارهایش به نمایش می‌گذارد، کاری که او آن را یک کار فکری می‌داند تا کاری دستی. او با ابزار کارش دیده می شود و مستقیم به ما نگاه می کند. او به پدرش ادای احترام می کند، بلکه به خودش نیز ادای احترام می کند.

او تنها نقاشی نبود که خود را در این نگرش به تصویر کشیده بود. Velázquez در Las Meninas بزرگترین توان است، اما تعداد بیشتری نیز وجود دارد. همه آنها در تلاش هستند تا اعتبار بیشتری به هنر خود بدهند.

اما فراتر از معنی، باید فاکتور کار را هم برجسته کنیم. یک عنصر بسیار مهم در آن برخوردی است که او با نور انجام می دهد، که می تواند آن را به صورت استراتژیک به سمت چهره هر دو، پدر و پسر هدایت کند، که آنها را از تاریکی کلی صحنه متمایز می کند.

موضوع محبوب