آخرین پادشاهان تاریخی پادشاهی موریتانی در این مقبره بزرگ مدور به خاک سپرده شده اند. یعنی شاه جوبا دوم و ملکه کلئوپاترا سلن دوم ، دومی دختر فرعون افسانه ای کلئوپاترا و شریک او ژنرال رومی مارک آنتونیاست..
رویال موریتانی موریتانی
در حال حاضر بنای یادبود تشییع جنازه در کنار بزرگراهی قرار دارد که الجزایر و Orán را در الجزایر به هم متصل می کند.. در منظره ای بسیار متفاوت از زمان ساخت آن.
این بنا در حدود سال 3 قبل از میلاد ساخته می شد، و در ابتدا قرار بود به طور انحصاری برای اهداف تدفین مورد استفاده قرار نگیرد، بلکه به عنوان یک بنای یادبود سلسله استفاده شود، اما رویدادها هدف را تغییر دادند.
ظاهر آن بسیار شبیه به موارد دیگر است که هم در مصر ، آفریقای شمالی و حتی در آناتولی. این سازه سنگی با شکل دایره ای به قطر حدود 60 متر است، اگرچه پایه آن مربع است، در حالی که در قسمت فوقانی، سقف، شیب رو به بالا یک مخروط را شبیه سازی می کند. ارتفاعی که در طول قرن ها کاهش یافته است، زیرا تخمین زده می شود که می تواند به 40 متر برسد.
حقیقت این است که اثر تقریباً از مدت کوتاهی پس از ساخت، صحنه غارت و چپاول بوده است. به عنوان مثال، توصیفات باستانی از ستون های نظم یونی آن صحبت می کنند کهنیز به سرقت رفتند. به همین دلیل فضای داخلی کاملاً خالی است. فقط قابل مشاهده است که به دو اتاق طاقدار تقسیم شده بود که از یکدیگر جدا شده بودند و توسط تخته ای بسته شده بود که فقط با استفاده از یک سیستم اهرمی قابل جابجایی بود.
علاوه بر این، در بیرون تنها بقایای چندین در کاذب کشف شده است. در حالی که راه ورود پنهان است، نیمه مدفون است. همه این اسرارآمیزترین و همچنین گذرگاه مارپیچی که به این اتاقک ها منتهی می شود.
سازه ای که همیشه دعوتی برای گنج یابی و دوستان گذرگاه های مخفی بوده است. اگرچه دومی هرگز پیدا نشد، و آنچه ممکن است در داخل ارزش داشته باشد قرن ها پیش ناپدید شده است.
در واقع فقط ساختار معماری باقی مانده است، چیزی تقریباً معجزه آسا است، زیرا چندین بار سعی شد آن را تخریب کنند، حتی در قرن هجدهم با توپخانه مورد حمله قرار گرفت، یا بعدها، در دوران استعمار، فرانسوی ها سربازان به طور منظم از آن به عنوان میدان تیر استفاده می کردند. این باید امپراتور ناپلئون سوم بود که این استفاده را در سال 1866 ممنوع کرد.
بعدها یونسکو خواهد بود که آن را در فهرست بناهای میراث جهانی گنجاند. با این وجود، همچنان موضوع تخریب، حملات شهری و رها شدن ویرانگر بوده است.
