تقریباً همه بناهای تدفین اختصاص داده شده به روسای جمهور تاریخی ایالات متحده در پایتخت این کشور واقع شده اند: واشنگتون D. C . یادبودهای تقدیم به آبراهام لینکلن یا توماس جفرسون، در میان دیگران، در آنجا برپا شد. با این حال، یکی از معدود استثناها، مقبره اولیس اس. e New York.
آرامگاه اولیس اس. گرانت
این مقبره به طور سنتی یکی از مورد احترام ترین مکان های مردم ایالات متحده بوده است، زیرا ژنرال و رئیس جمهور گرانت، زیرا رهبری او در طول جنگ داخلی به یکی از مکان های مورد احترام مردم ایالات متحده تبدیل شد. محبوب ترین روسای جمهور تاریخ تا آنجا که تواریخ نشان می دهد که وقتی او در سال 1885 به خاک سپرده شد، صدها هزار شهروند در مراسم تشییع جنازه شرکت کردند و مردم نه تنها از ایالت های شمالی که او نماینده آنها بود، بلکه ارتش و ساکنان آن را نیز نمایندگی می کردند. ایالت های کنفدراسیون جنوبی، آن هایی که در جنگ شکست خوردند. به عبارت دیگر، تشییع جنازه او یک رویداد عظیم بود. چیزی که دوازده سال بعد تکرار شد، در سال 1897، زمانی که بنای تاریخی مورد بحث امروز در نهایت افتتاح شد.
مقبره توسط معمار John Duncan با استفاده از سنگ مرمر و گرانیت به عنوان مصالح اصلی و از نظر سبک بدون شک طراحی شده است.برخی از آنها اثری از ذائقه نئوکلاسیک هستند، با ترکیبی عجیب از یک پایه کلاسیک و یک گنبد مرکزی که بر روی یک طبل بزرگ بر پایه ستون ها برافراشته شده است. فرمول سازنده ای که به طور گسترده در سایر بناهای تاریخی بزرگ قرن نوزدهم استفاده می شود، که با خود ساختمان واشنگتن و سایر مکان های اروپایی مانند مجموعه پاریسی Les Invalides شروع می شود.
بقایای همسر گرانت نیز بعداً در مقبره قرار گرفت، که ارتباط زیادی با انتخاب مکان داشت، زیرا در ابتدا تصور می شد در Central Park واقع شده است. ، یک مکان شهری تر در آن زمان. بنابراین Julia Grant تصمیم گرفت این مکان خلوت‌تر دیگر را انتخاب کند، و این او را به یاد نیویورکی خوش‌آمدتر که این زوج در آن پناه می‌بردند انداخت.
در واقع، آنها در آنجا بازنشسته شده بودند، به همین دلیل منهتن به عنوان بهترین مکان برای برپایی این مقبره مجلل انتخاب شد، که همچنین با پول هنگفتی که از کمک های مردمی جمع آوری شده بود، ساخته شد.
به طور خلاصه، یادبود یکی از تحسین‌برانگیزترین روسای جمهور آمریکا، که در جنگ داخلی شرکت کرد و در آن پیروز شد، اما اکنون به خاطر افسانه‌ای که سردر مقبره‌اش را تاج می‌کند، به یاد می‌آورند: «اجازه دهید ما صلح داشته باش»، یعنی «بیایید در صلح زندگی کنیم».
