این نقاشی دیواری در موزه های واتیکان واقع شده است و در حدود سال ۱۴۷۷ توسط نقاش Melozzo da Forli (۱۴۳۸-۱۴۹۴) نقاشی شده است. نام آن Michelozzo degli Ambrosi خواهد بود، نمونه شگفت انگیزی از عمل خویشاوندی در مقامات کلیسایی قرون گذشته است.
سیکستوس چهارم پلاتینا را رئیس کتابخانه واتیکان نامید
در صحنه می بینیم که چگونه پاپ سیکستوس چهارم ، پاپ اعظم بین ۱۴۷۱ تا ۱۴۸۴، بارتلوم ساکی را به عنوان رئیس کتابخانه واتیکان منصوب می کند. ، معروف به Platina، که فروتنانه روی زانوهایش نشسته است. اما در این صحنه پرتره های معتبری از برادرزاده های مختلف پاپ می بینیم که آنها را به عنوان کاردینال یا مقامات عالی کلیسا منصوب کرده بودند. همه آنها اعضای خانواده دلا رووره و ریاریو بودند که همراه با بورگیاها، چندین دهه موقعیت های عالی روم را تحت کنترل داشتند.
در زمان پاپ Sixtus IV ، یکی از فعال ترین نقاشان ملوزو دا فورلی بود. این هنرمند اصالتاً از Urbino بود و به لطف نقاشی های مذهبی و کروبی های معروفش موفق به Roma شد. با این حال، او نه تنها این فرشتگان موسیقی را نقاشی کرد، بلکه به لطف مطالعه اش بر روی آثار پیرو دلا فرانچسکا، در هنر خود، به ویژه مفهوم پرسپکتیو، به کمال تسلط یافت.
در واقع خیلی زیاداز آنجایی که تسلط او بر نور و وقار در آهنگسازی بهترین سلاح اوست، اما نه رنگ. اما او همچنان موفق شد نقاشی رنسانس را در رم غنی کند و بخشی از آکادمی نقاشان شهر بود. اگرچه او پایتخت فعلی ایتالیا را در سال 1484 ترک کرد، اما کار خود را در مکان‌های مختلف در شمال کشور، از جمله جمعیت بومی خود توسعه داد: Forli.
در واقع، ترک رم مصادف با پایان سلطنت موکل بزرگ او، پاپ سیکستوس چهارم بود. شخصیتی که اصالتاً از شمال ایتالیا، در این مورد از منطقه لیگوریا ، و متعلق به فرانسیسکن‌ها است. نام غیرمذهبی او Francesco della Rovere بود و قبل از رسیدن به بالاترین مقام کاتولیک ها، از شکل گیری فکری بزرگی برخوردار بود که به او منصب کاردینال را داد.
و در حالی که درست است که، همانطور که در آن زمان مرسوم بود، او از قدرت خود برای قرار دادن و ثروتمند کردن اعضای متعدد خانواده اش استفاده کرد، اما این که او حامی بزرگ هنر بود، کمتر از این درست نیست. در واقع، کلیسای سیستین نام خود را مدیون اوست و برادرزاده او، Julio II خواهد بود که دیوار معروف او را ارتقا می دهد. نقاشی های میگل آنجل. به هر حال، جولیوس دوم یکی از شخصیت هایی است که در این نقاشی دیواری اثر ملوزو دافورلی می بینیم. این در مورد شخصیت با شنل قرمز است که بین پاپ، نشسته، و پلاتینا، روی زانوهای او قرار دارد.
