این نقاشی توسط هنرمند آلمانی Gustav Bauernfiend در آخرین سال زندگی خود (۱۸۴۸ - ۱۹۰۴) کشیده شد و بدون شک یکی از آثار بزرگ اوست که آن را به برجسته ترین نقاش شرق شناس هنر آلمان تبدیل کنید.
Gustav Bauernfiend در شهر Sulz am Neckar به دنیا آمد، اما به زودی در شهر اشتوتگارت ساکن شد، جایی که به عنوان آموزش دید. یک معمار و جایی که او همچنین به دلیل استعداد عالی خود در طراحی برجسته بود. در واقع کار او در ابتدا در زمینه ساخت و ساز توسعه یافت و تصویرسازی های او به نمایش ساختمان ها اختصاص داشت. با این حال، نه یک چیز و نه چیز دیگر او را راضی نکرد.
دیوار گریه اثر گوستاو بائرنفایند
تصمیم گرفت به ایتالیا سفر کند و در آنجا به تجربه در زمینه طراحی ادامه داد و اولین گام های خود را به عنوان نقاش برداشت. اما قرار بود سفر دیگری باشد که در نهایت تمام خصوصیات او را بیدار کرد. بین سالهای 1880 و 1882 بود که او خاورمیانه را کشف کرد. مدتی آنجا ماند و مجذوب آن مکان ها شد.
درست است که او به آلمان بازگشت و ازدواج کرد، اما هنر خاورشناسانه در کشورش چندان مورد توجه قرار نگرفت. بنابراین چند سال بعد، در سال 1896، به خاورمیانه بازگشت، و در آنجا برای همیشه با خانواده اش ساکن شد. او بسیاری از نقاط منطقه را گشت و زمان خود را در لبنان و همچنین در سوریه گذراند،اما فلسطین بود که بیش از همه او را شگفت زده کرد، و به ویژه اورشلیم، شهری که در آن در سال ۱۹۰۴ درگذشت.
در آنجا بود که او این تابلوی دیوار ناله را کشید که تمام ویژگی ها و سبک آن را خلاصه می کند. او به‌عنوان نویسنده‌ای شیفته جزئیات به ما نشان داده می‌شود، در واقع، بوم‌های نقاشی او تقریباً دقت عکاسی دارند، که بسیاری از منتقدان آن را به آغاز او به عنوان یک معمار و نقاشی‌های ارزشمندش از ساختمان‌ها پیوند می‌دهند.
اما روی بوم چیزهای بیشتری از طراحی وجود دارد. برای شروع، برخورد بسیار جالبی با رنگ وجود دارد، همانطور که او با نگاه کردن به هنر ایتالیایی، به ویژه از مکتب ونتیایی ، شرق شناس ترین مکاتب تصویری اروپایی، آموخته است.
و همچنین در تمام آثار فلسطینی او، معنویت مکان از اهمیت ویژه ای برخوردار است. بدون تردید، همزیستی را نشان می دهد که در آن زمان بین جمعیتی از مذاهب مختلف وجود داشت. همزیستی بین مسلمانان، مسیحیان و یهودیان که همیشه در تصاویر Bauernfeind قابل لمس است. این چیزی است که هنرمند را مجذوب خود کرده و حتی او را تحت تأثیر قرار داده است، همانطور که در آثار خود نشان می دهد. با این حال، به نظر می رسد که هموطنان معاصر او هرگز از جادو کردن او به پایان نرسیدند، زیرا فروش آثارش برای او بسیار دشوار بود. و هنگامی که او مرد، نقاشی های او و نام او عملا به فراموشی سپرده شد. چیزی که در سالهای پایانی قرن بیستم، زمانی که برخی از پارچه‌های او به حراج گذاشته شد و به قیمت‌های شگفت‌انگیز چند میلیون دلاری رسید، به شدت تغییر کرد.
