در این پست جدید در مورد این مجسمه آوانگارد رشته های خلاقانه مختلف ترکیب شده اند. البته باید به مجسمه‌های برنزی که توسط ژان ماریس در سال 1989 انجام شد اشاره کرد. اما باید در مورد برنامه‌ریزی شهری نیز صحبت کنیم، زیرا این اثر در فضای شهریادغام شده است.محله مونمارتر در پایتخت فرانسه. همانطور که باید به ادبیات اشاره کنیم، زیرا این شخصیتی است که از داستانی از نویسنده فرانسوی Marcel Aymé الهام گرفته شده است. و نه تنها، اگر نام نویسنده، ژان مارای (1913-1998) باشد، باید به ماهیت چند رشته ای او اشاره کرد. شخصیتی که مجموعه عظیمی از آثار مجسمه سازی، نقاشی، طراحی، طراحی، مد و سرامیک را برای ما به ارث برده است. اما بالاتر از همه، او به عنوان یکی از معتبرترین بازیگران سینما و تئاتر فرانسه در طول قرن بیستم در تاریخ ثبت شده است.
«عبور دیواری» ژان ماره
یعنی ماری زندگی هنری و خلاقانه شدیدی داشت، به خصوص که زندگی هنری و شخصی او با نویسنده Jean Cocteau پیوند داشت. از آنجا به بخشی از روشنفکران کشور تبدیل شد. و در میان او نویسنده مارسل آیمه نیز حضور داشت.
این نویسنده در سال 1943 داستانی نوشت که در مورد آقای دوتیلول یا همان "گذرگاه دیواری" به ما می گوید، زیرا این کارمند خاکستری اداری روزی متوجه شد که قدرت عبور از دیوارها را دارد. من اول نمی دانستمچنین توانایی چه فایده ای می تواند داشته باشد، اما به زودی متوجه شد که این روش خوبی برای برنامه ریزی انتقام از یک همکار نفرت انگیز است. و حتی بعداً فهمید که توانایی او در عبور از دیوارها می تواند او را ثروتمند کند و سرقت های مختلف را انجام دهد و حتی اگر دستگیر شود همیشه می تواند از هر زندانی فرار کند. با این حال، پایان ماجراهای او بسیار غم انگیز است و او بدون اینکه بتواند از دیواری بیرون بیاید در یک ساندویچ قرار گرفت که داستان دقیقاً در آن منطقه از پاریس قرار می گیرد..
این شخصیت از زمان انتشارش در سال 1943 به شهرت خاصی دست یافت. و بعداً توسط ژان مارایس تکرار شد، که این مجسمه "Le passe-muraille" را در میدان نمایش داد. جایی که نویسنده زندگی می‌کرد و بسیاری از آثار او در کجا قرار داشتند.
بنابراین امروز در منظر شهری Montmartre ادغام شده است، و بازدیدکنندگان زیادی هستند که می آیند تا به آن فکر کنند، و همچنین آن را لمس کنند، زیرا به روشنایی در خیانت می کند. یکی از دستان او و باورهای مختلفی در مورد آن وجود دارد. از آنجایی که لمس آن دست خوش شانس است تا زمانی که بخواهید قدرتی به اندازه عبور از دیوارها داشته باشید. علاوه بر این که همیشه افرادی هستند که نقش بی رحم را بازی می کنند و با فشار دادن دست در تلاشی بیهوده تمام بدن شخصیت را روشن می کنند. حقیقت این است که به نظر می رسد واقع گرایی این چهره و حتی ژست او در احوالپرسی از عابران دعوتی برای تعامل با او باشد.
