ما عادت کرده‌ایم در شهرهایمان مجسمه‌ها و بناهایی را ببینیم که به شخصیت‌های مرتبط از حوزه‌های سیاست، علم یا هنر اختصاص داده شده است. مجسمه هایی که به تعبیری نام و نام خانوادگی دارند. با این حال، نوعی ادای احترام ناشناس وجود دارد که در سراسر سیاره تکرار می شود. آنها به اصطلاح بناهای یادبود سرباز ناشناخته هستند، جایی که کشورها به کسانی که در جنگ هایشان کشته شدند، به سربازانی که زمانی از میهن خود دفاع کردند ادای احترام می کنند.
بنای یادبود دیوان سالار ناشناخته اثر مگنوس توماسون
خب، در کشوری مانند ایسلند ، که در حال حاضر ارتشی ندارد و با توجه به ماهیت دورافتاده آن در، سالها درگیر جنگ نبوده است. آتلانتیک شمالی ، چنین یادبودهایی نمی توانند وجود داشته باشند. با این حال، آنها یک مجسمه بسیار کنجکاو در پایتخت خود دارند، Reykjavik : این بنای یادبود دیوان سالاران ناشناخته است.
اثری که شاید جایی غیر از پایتخت ایسلند نباشد، جایی که همه چیز بسیار مدرن ، بسیار منحصر به فرد و بسیار مدنی است. اینجاست که مجسمه‌ساز محلی Magnús Tómasson توانست در سال 1994 اثری را به کارمندان دولت ارائه دهد. آن شخصیت هایی که در ادارات به شیوه ای تاریک و ثابت کار می کنند و اعتبار و انتقاد شهروندان بر گردن آنهاست.
در این مورد، شکل نیزامکان تفاسیر مختلف را فراهم می کند. مردی در حال راه رفتن، پوشیدن کت و شلوار معمولی کارمند اداری و حمل کیف خود که ظاهراً مملو از اسناد و اوراق است، تشخیص داده می شود. اما قسمت بالای بدن او به سنگی عظیم از بازالت صیقل نیافته تبدیل می شود. یه بار خیلی سنگین که او را بی شخصیت می کند. او را ناشناس می کند. ولی خب معنیش چی میشه؟ به دلیل کارهای معمولی تان دیگر مجبور نیستید فکر کنید؟ یا کار شما فقط یک تخته سنگی است که با کمال میل به نفع جامعه حمل می کنید؟
و در مورد کیف خود، آیا اسنادی دارید؟ یا، آیا او فقط ساندویچی را حمل می کرد که بی سر و صدا روی یکی از نیمکت های مشرف به بندر شهر خورده بود و اکنون آرام آرام و بدون عجله به سمت تالار شهر یا مجلس همسایه می رود؟
به هر حال هر دو ساختمان از نقطه ای که اثر در آن قرار گرفته است، که در ابتدا در قلب شهر بزرگ ایسلند قرار داشت، به وضوح قابل مشاهده است. با این حال، بعداً به این منطقه محصور در کنار دریاچه منتقل شد، بنابراین از آنجایی که یکپارچه با محیط اطراف خود ترکیب می‌شود، منطقی‌تر است.
به طور خلاصه، یک نمای افسانه هنر شهری معاصر از آنهایی که ما را به تأمل در هنر، زمانه و زندگی خود دعوت می کنند.
