Aux Ambassadeurs de Degas

Aux Ambassadeurs de Degas
Aux Ambassadeurs de Degas
Anonim

در میان مضامین مختلفی که آثار ادگار دگاس در آنها غوطه ور شده است، همچنین پرتره ای از زندگی شبانه پاریس وجود دارد، که آثار مختلفی را به آن تقدیم کرد. از جمله این تابلوی کوچک (37×27 سانتی متر) که بین سال های 1876 تا 1877 با تکنیک پاستل روی کاغذ با یک تک رنگ نقاشی شده است. اثری ظریف و نفیس که در موزه هنرهای زیبای لیون محافظت می شود.

تصویر
تصویر

Aux Ambassadeurs de Degas

نمایش در یکی از اسطوره‌ای‌ترین کافه‌های آوازخوانی زندگی شبانه پاریس در آن زمان می‌گذرد: Ambassadeurs ، مکانی که الهام بخش هنرمندان یا افرادی مانند بود. Henri Toulouse Lautrec حتی برخی از پوسترهای تبلیغاتی خود را اینگونه ساخته است.

نقاشی Degas نمونه خوبی از آزادی مطلقی است که او با آن نقاشی کرد. در صورتی که در بسیاری از آثار مرتبط با باله به دنبال پویایی و سیال بودن شخصیت ها بر فضا است. اینجا نه. این یک ترکیب فوق‌العاده اصلی است، با نمای مایل از یک جعبه. بهانه ای شگفت انگیز برای بررسی رنگ ها، نورها و روابط آنها.

ما مردم و نوازندگان ارکستر را می بینیم، زیر در پیش زمینه، در سایه ها و با ضربات زنده نقاشی شده اند. اتفاقاً نام Toulouse Lautrec دوباره ظاهر می شود، زیرا برجسته بودن آن گردن کن کنترباس را می توان به پوستر معروف آن جین آوریل مرتبط کرد.

و بیش از آن خواننده در مرکز. رنگ آمیزی شده با قرمز قوی، لحنی که همچنین در برابر پس زمینه روشن پرده، آبی شکل سمت راست و لباس های هنرمندان دیگر دورتر "آواز می خواند". یعنی رنگ های اصلی قرمز، آبی و زرد روی صحنه هستند.

دانشمندان دگا دیده اند که برای این کار از تکنیک خاصی استفاده می کنم. اولین کاری که او انجام داد این بود که طرح یکنواخت را ترسیم کرد و سپس همه چیز را با پاستل تقویت کرد و به کنتراست باورنکردنی دست یافت. او این یکنواختی را با استفاده از جوهر برای کشیدن روی یک صفحه فلزی انجام داد. چیزی که او سپس در یک نسخه روی یک صفحه مرطوب مهر زد. که پس از مهر و خشک شدن، این بار با رنگ های پاستلی رنگ آمیزی شد.

یعنی به نوعی همه چیز در این نقش کوچک آزمایشی است، چه تکنیکی و چه خلاقانه، اثری با کیفیت عالی، به ویژه به دلیل شخصیت پرطنین آن زن با لباس قرمز روشن و تسلط بر تمام نور پس زمینه. با قدرت و متانتی عظیم نوعی بازنمایی متفاوت از فیگورهای نورانی رقصندگان، اما تسلط بی چون و چرای دگا، یک نقاش امپرسیونیست را بسیار متنوع تر از آن چیزی که گاهی تصور می شود به ما نشان می دهد.

موضوع محبوب