
اسناد و اعلامیه های تاریخی وجود دارد که ثابت می کند اولین قدم ها به عنوان یک هنرمند لئوناردو داوینچی با همکاری آنها در کارگاه Andrea del Verrocchio برداشته شد.. اما برای درک ارزش این هنرمند بسیار جوان و اینکه چگونه معلمش به زودی پتانسیل کامل او را کشف کرد، کافی است یکی از بهترین آثار تصویری وروکیو، یعنی تعمید مسیح او را که امروز دربه نمایش گذاشته شده است، ببینید. گالری اوفیزی در فلورانس.

فرشتگان در نقاشی، یکی در سمت چپ لئوناردسک ترین است
دا وینچی در این نقاشی بسیار برجسته شرکت کرد. لئوناردو با 17 سال برای کار در آن کارگاه وارد می شود. او تنها دانش آموز نبود و مانند همه آنها در ابتدا خود را وقف کپی کردن مدل ها کرد و به معلم کمک کرد تا هر آنچه را که می خواست انجام دهد. با این حال، او به زودی همه چیزهایی را که این فضای کاری ارائه می کرد آموخت و شروع به نوآوری کرد. مخصوصاً در روش رقیق کردن رنگ ها در یک فضای شفاف خاص، به عبارت دیگر، او در اینجا شروع به آزمایش اسفوماتوی مشخص خود می کند که سال ها بعد به حداکثر بیان خود در چشم انداز لا جوکوندا می رسد.

منظره با sfumato لئوناردو
اما در کمال تعجب می توان جوانه آن را در منظره این نقاشی توسط Verrocchio مشاهده کرد، منظره ای که بدون شک کار لئوناردو بود.. همان طور که از دستش بیرون آمدندچهره های دو فرشته در سمت چپ. برخی از فرشتگان که می گویند وروکیو حتی نمی خواست روتوش کند و توانایی شاگردش و شیوه نقاشی غیرقابل انکار و متفاوت او را تحسین می کرد.
در واقع، آن دو فرشته ابتدا توسط معلم کشیده می شدند و "انتقال" به بوم به دانش آموز جوان سپرده می شد. در اصل، کاری برای تحقق بخشیدن به آنچه معلمش خلق کرده بود، چیزی تقریباً معمولی، و بیشتر در جایی روی بوم که برجسته نشده است. با این حال، مرید کاری متفاوت، جدید، خارق العاده انجام داد، به خصوص در فرشته سمت چپ، که نرمی در شکل ها و بافت های خود دارد که وروکیو هرگز به آن دست پیدا نکرد.
اما لئوناردو نیز در آنجا چیزهای زیادی یاد گرفت. برای مثال، او خط تمیز و زاویهدار و همچنین تضادهای رنگی را که به چهرهها ماندگاری میبخشد، تحسین میکرد. و این است که مکتب فلورانسهمیشه با تسلط در طراحی و کیاروسکورو مشخص می شد، عناصری که دقیقاً داوینچی می خواست تکامل خود را به سمت آن تاری هوایی، به ویژه در مناظر، برنامه ریزی کند، زیرا به عنوان در اینجا به دلیل فاصله ای که آسمان و هوا را بسیار متراکم می کند، مناظری تا حدودی پوشیده به ما ارائه می دهد.