کامیل، همسر Claude Monet در بیش از یک بار به عنوان الگو و الهام بخش برای او خدمت کرد. به عنوان مثال برای کارهایی مانند زنان در باغ. و حتی برای یک دوست خانوادگی خوب، Renoir، که او را در حال خواندن مادام مونه عکس گرفته بود، ژست گرفت.
کامیل مونه در پنجره مونه
Y نیز قهرمان این بوم ساخته شده در سال 1873 در خانه خانوادگی Argenteuil است. در آن مکان او نقاشی‌های بی‌شماری مونه را کشید که بسیاری از آنها در زمین‌های رگات یا طبیعت بودند. این هنرمند برای پیاده روی بیرون رفت و سه پایه را کاشت تا آن "تأثیراتی" را که منظره برای او ایجاد کرده بود به تصویر بکشد. کاری که در خانه و باغش هم انجام می داد. و این پارچه نمونه خوبی است.
او همسرش را می دید که از پنجره بیرون می رود، در قاب معماری و گل های خانه، و کاملاً با نور خورشید روشن می شود. بنابراین من او را وادار می کنم که برای ثبت آن چشم انداز، یعنی برداشت او از لحظه، ژست بگیرد.
که در این مورد نیز به لطف نور و رنگ های روشن پارچه، احساس شادی و حتی شادی را به ارمغان می آورد. او لباسی به رنگ ارغوانی، با یقه سفید و کلاه اخرایی به تن دارد که با گل آراسته شده است. و از آنجایی که او سعی می‌کند این دید را به تصویر بکشد، آن را با ضربه‌های قلم موی بسیار سریع نقاشی می‌کند که باعث روشن‌تر شدن آن می‌شود و همچنان در پس‌زمینه تاریک اتاق داخلی آن را بیشتر متمایز می‌کند.
Theکرکره‌های چوبی بزرگ آن را قاب می‌کنند، اما پرچین‌ها و گلدان‌های زیر که به نظر می‌رسد برخی از گیاهان آنها از نما بالا می‌روند، همینطور است. در این گیاهان و گل ها نمونه گیر خوبی از رنگ های استفاده شده توسط Monet وجود دارد. تقریباً همه آنها به دلیل وجود سه رنگ اصلی (قرمز، زرد و آبی) هستند اما سفید، صورتی، آبی روشن و سایه های متعدد سبز نیز وجود دارند.
بدون شک، این مجموعه ما را به لحظه‌ای از طراوت، شادی، شکوه و جلال می‌برد، که می‌توانیم آن را با آنچه کلود در آن لحظه احساس کرد، زمانی که کامیل محبوبش را پشت پنجره دید، ربط داد. اگرچه شاید این همان چیزی بود که چشم های مونه و نقاشی هایش دیدند امپرسیونیست ها.
و اگرچه دومی بیشتر با نظریه هنری او مطابقت دارد، حقیقت این است که تقریباً همیشه وقتی همسرش را نقاشی می کرد این کار را با لحنی شیرین و عشق انجام می داد که به ما ایده ای از رابطه شخصی می دهد. آنها ازدواج کردند.
