نام سنتی دیگر این تابلوی اواخر قرن پانزدهم (1494 - 1496) مسیح بر تخت نشسته است، با توجه به موقعیت آشکار عیسی بر تخت، با پوشیدن ردای برجسته قرمز و حمل کره ای از جهان در یک دست، در سمت چپ، در حالی که با دست راست ما را برکت می دهد.
یعنی او به عنوان منجی جهان به ما معرفی می شود و با نمایش شخصیت های اصلی کلیسا همراه است. علاوه بر ظهور چهار انجیلی، تترامورف های نمادین آنها یا جداول شریعت موسی نیز وجود دارد. علاوه بر جام با میزبان تقدیس شده.
برکت مسیح اثر فرناندو گالیگو
مجموعه با برخی معماری های گوتیک قاب شده است معمولی زمانی که در آن این پانل در اسپانیا نقاشی شده است، جایی که مشهود است. که نفوذ فلاندری فرا رسیده بود و این نقاش کاملاً جذب شده بود.
اگرچه امروزه در موزه دل پرادو در مادرید است، در اصل نقاشی برای کلیسای سن لورنزو د تورو، در زامورا بود.. و اگرچه ممکن است به نظر برسد که بخشی از محراب اصلی معبد خواهد بود، اما آخرین مطالعات عملاً تضمین می‌کند که برای تزیین مقبره‌های دون پدرو د کاستیا ال ویجو و همسرش بئاتریز نقاشی شده است..
همچنین مطالعات فنی و اشعه ایکس انجام شده توسط متصدیان موزه مادرید کشف کرده است.که در پایه جدول نقاشی هایی وجود دارد که در نهایت رد شدند و به طور قابل توجهی متفاوت بودند. در واقع، در اصل، تصویر مسیح احتمالاً چندان مهربان نبود، در عوض نگرش قوی‌تری داشت، که نمونه‌ای از قضاوت بزرگ آخرالزمان است.
حقیقت این است که فرناندو گالیگو (حدود ۱۴۶۸ - ۱۵۰۷) یکی از مرتبط ترین هنرمندان نقاشی مذهبی در زمان خود بود. با قضاوت بر اساس اسناد مکتوب که به ما در مورد سفارشات متعددی که او انجام داده است، قضاوت می کنیم، مانند محراب هایی که او برای کلیساهای مختلف در Plasencia، Coria، Ciudad Rodrigo یا کلیسای Santa María de Trujillo ساخت. علاوه بر این، کارهای دیگری که او برای دانشگاه سالامانکا، یا حتی برای معبد کلیسای جامع همان شهر کاستیلی انجام داد.
و تعداد زیاد سفارش ها بدون شک به دلیل تسلط زیاد او در طراحی بود. درست است که او مفاهیمی در برخورد با رنگ داشت که او را به استادان گوتیک فلاندری پیوند می‌داد، اما ویژگی بارز او توانایی او در طراحی است که به لطف آن جزئیات را با جزئیات فوق‌العاده ثبت می‌کند یا بر روی عناصری گسترش می‌یابد که امکان توصیف کامل شخصیت‌های ارائه‌شده را فراهم می‌کند.
