برای انصاف، باید گفت که این نقاشی که توسط موزه لوور نگهداری می شود، دارای اعتبار مشترک است. از یک سو، دست استاد بزرگ رافائل سانزیو را می توان تشخیص داد، اما همچنین غیرقابل انکار است که بخش بزرگی از نقاشی توسط یکی از بهترین شاگردان او ساخته شده است. جولیو رومانو. چیزی که حتی با اظهارات خود رافائل تأیید می شود.
پرتره ایزابل د رکوئزنس اثر رافائل
این سفارشی بود که توسط Cardinal Bibbiena از طرف Pope Leon X صادر شد. لازم بود تصویر Isabel de Requesens ، همسر Ramón de Cardona ، نایب السلطنه ناپل به تصویر کشیده شود. و این است که زیبایی این زن جوان اسپانیایی الاصل در آن زمان تقریباً افسانه ای شده بود، و پاپ می خواست به پادشاه فرانسه، فرانسیسکو I، نقاشی با نقاشی مورد علاقه اش بدهد. موضوع: زنان زیبا.
بنابراین آنها این کار را به رافائل سپردند، اما استاد تصمیم گرفت برجسته ترین شاگرد خود را به ناپل بفرستد، به طوری که او گرفت. یادداشت می‌کرد و بخش زیادی از کار، به‌ویژه لباس و چیدمان او را انجام می‌داد و چهره زن جوان را برای خود محفوظ می‌داشت. و بدون شک، در آن چهره می توان تمام ظرافت هنر رافائل را دید که از رنگ و نور سطحی می آفریند که به ما تصور کاملی از گونه های نرم زن جوان با بینی کوچک و تقریباً می دهد. دهان کودکانه و موهای بلوند مجعدکه حس ابریشم خالص را القا می کند.
به طور خلاصه، این یکی از دیدنی‌ترین و موفق‌ترین پرتره‌های این هنرمند است که همتراز با بانوی اسب شاخدار معروف او یا لا فورنارینا است.
به قدری که در زمان او کپی‌هایی از این اثر به وفور یافت می‌شد، و حتی خود رافائل نسخه‌هایی را با تغییرات خاصی ساخت تا پرتره زنان دیگر را به تصویر بکشد.
این اثر به سال 1518 برمی گردد و برای مدت طولانی محققان بر این باور بودند که زنی که به تصویر کشیده شده است زیبایی دیگری است که اصالتاً اسپانیایی در ناپل زندگی می کند، Juana de Aragón ، از نوادگان فردیناند کاتولیک. و حتی برای مدت طولانی در کاتالوگ موزه لوور چنین ذکر شده بود. با این حال، مطالعات اخیر تأیید کرده است که این پرتره ایزابل دو رکوزنس (1495/95 - 1532) است، زنی که نه تنها الهام بخش آثار هنری بود. او همچنین آنها را سفارش داد، و هنگامی که شوهرش درگذشت، برای گرامیداشت یاد او، تصمیم گرفت مجسمه‌ساز رنسانس Giovanni Merliano da Nola را با مقبره‌ای صمیمانه ساخته شده از مرمر کارارا سفارش دهد. که در Bellpuig ، در اسپانیا، وطن این زوج واقع شده است. اگرچه، زمانی که او 10 سال بعد درگذشت، در نهایت در اینجا دفن نشد، بلکه در یک کلیسای ناپل.
