این نقاشی از نقاش اسپانیایی Aurelia Navarro (1882 - 1968) بهانه‌ای شگفت‌انگیز برای کشف ملاحظات منفی و ناامیدکننده بسیاری از زنان هنرمند است که متحمل رنج و تجربه شده‌اند.
Aurelia Navarro در گرانادا متولد شد، بسیار نزدیک به مکانی به الهام بخش کاخ الحمرا و باغ های جنرالایف. او در یک خانواده بورژوای معروف در شهر اندلس به دنیا آمد. که به زودی متوجه شد که دخترش مهارت زیادی در استفاده از قلم مو دارد، بنابراین آنها برای او کلاس هایی را از بهترین معلمان نقاشی ممکن برگزار کردند.
Aurelia Navarro زن برهنه
این معلمان محلی بودند که او را تشویق کردند تا به تکامل ادامه دهد و برای آن مجبور شد به مادرید برود. او در پایتخت اسپانیا در مسابقات متعددی شرکت کرد و حتی جایزه و جوایز مهمی را از آن خود کرد. با این حال، بالاترین نقطه شهرت او در سال 1908 با ارائه این اثر Nude of a Women در نمایشگاه ملی هنرهای زیبا رسید. در آن مسابقه، که هیئت داوران آن شامل چهره‌های برجسته‌ای مانند خود نقاش Joaquín Sorolla بود، جایزه سوم را به دست آورد. اما در عمل این برنده بزرگ بود.
علیرغم آنچه می توان انتظار داشت، یک زن برهنه که توسط یک زن نقاشی شده بود، ارزش زیادی داشت. برای تفسیر شخصی او از زهره ولاسکز در آینه، و بدون شک برای کیفیت نقاشی، باضربه های قلم مو بسیار شل و رنگ های روشن. و از سوی دیگر، هرگز مشخص نشد که چه کسی به عنوان یک مدل ژست گرفته است، و کسانی هستند که فکر می کنند در واقع یک سلف پرتره بوده است، که او مراقب محو کردن آن بوده است.
به نوعی اورلیا ناوارو به لطف هنر و برهنگی خود به شهرت رسید و به طور فزاینده ای در محافل فرهنگی مادرید شناخته شد. چیزی که خانواده محافظه‌کار او خیلی دوست نداشتند، و همین باعث شد که او در سال 1916 به گرانادا بازگردد.
او دیگر دستور ستایشگران را رها نمی کرد، و اگرچه چیزی نقاشی کرد و حتی به رم سفر کرد تا مادر برتر راهبه را به تصویر بکشد، حقیقت این است که او هرگز برای ساختن نقاشی در اوج ظرفیت هنری عظیم بازنگشت. الهام و خلاقیت او کم رنگ شد تا اینکه سرانجام خودش کاملاً محو شد و در صومعه مرد. بی‌تردید، زندگی‌نامه‌ای که به ما نشان می‌دهد چه تبعیضی از زنان، و حتی اگر هنرمند بوده‌اند، تا همین چندی پیش متحمل شده‌اند.
