الجزایری محمد راسیم (۱۸۹۶ - ۱۹۷۵) یک مبتکر واقعی هنر مینیاتور در کارگاه نقاشی خود در در نظر گرفته می شود. الجزیره. بازسازی که همزمان با ایجاد موزه جالب هنرهای زیبای الجزایر بود که در آن مجموعه جالبی از هنر غربی وجود داشت، با توجه به اینکه در آن زمان آن کشور شمال آفریقا مستعمره بود. فرانسه.
تاریخ اسلام راسیم
او می دانست که چگونه ارجاعات شرقی و غربی را در مینیاتورهای خود با هم ترکیب کند و مفاهیم تصویری مانند پرسپکتیو را معرفی کند. و وقتی صحبت از هنر دینی می شود، تازگی دارد که هنجارهای خاصی را زیر پا می گذارد. شکل انسان را وارد کنید. قرن‌ها هنر اسلامی بر پایه مفهوم زیورآلات استوار بود که از نقوش هندسی، گل یا حیوان کار می‌کرد.
معرفی چهره انسان چیزی تقریباً ممنوع بود، زیرا به معنای تلاش برای مقایسه خود با خدا از طریق تظاهر به خلق طبیعت بود. راسیم قبلاً در نمایش چهره های انسانی تسلط داشت، زیرا او کتاب هزار و یک شب را تصویرسازی کرده بود. اما جرأت نداشت آن را در صحنه های مذهبی معرفی کند.
اما وقتی این تاریخ اسلام را نقاشی کرد، داستان آن دین را عملاً از هجری تا قرن بیستم بیان کرد و این بدون نقاشی مردم قابل تصور نبود.
داستان مصور مانند عربی از راست به چپ خوانده می شود. بنابراینکه در گوشه سمت راست بالا با تصویر نزول قرآن بر محمد توسط فرشته جبرئیل آغاز می شود. از آنجا او کل تاریخ اسلام را با گذر از جذاب ترین صحنه ها و مکان ها، مانند کعبه مکه ، کلیسای ایاصوفیه که به مسجدی درتبدیل شده است، به تصویر می کشد. استانبول در دوره عثمانی یا تاج محل هند.
و به همین ترتیب، شخصیت‌های تاریخی مانند مهمد دوم بنیانگذار امپراتوری عثمانی یا بارباروسا در محافظت از شهر الجزایر ظاهر می شوند. با بازوی سفیدش.
به طور خلاصه، این یک اثر نفیس در فرم و محتوا است. ظریف ترین مینیاتور مصور که هنر الجزایر را تجدید کرد. و او این کار را بر اساس سنت انجام می دهد، زیرا قبل از این راسیم به سوریه یا مصر سفر کرده بود تا با بهترین تصویرگران عرب آموزش ببیند. اما علاوه بر این، نقاش و خاورشناس فرانسوی Etienne Dinet از مسیر او عبور کرد، که نشان دهنده تغییر مهمی در شیوه دید او از هنر بود. و اگرچه او هرگز از مطالعه مینیاتورهای ایرانی یا خوشنویسی زینتی دست نکشید، بدون شک معرفی روایت و جزئیات او در پیکره هایش نشان دهنده تجدید عظیم فیگوراسیون در مضامین اسلامی است.
