معیار این قلعه روسی در مقابل شهر سنت پترزبورگ فورت بویارد لاروشل بود. در سواحل اقیانوس اطلس فرانسه که توسط خود ناپلئون بناپارت در سال 1801 ساخته شد. چند سال بعد تزارهای روسیه تصمیم گرفتند این قلعه را در دریای بالتیک بسازند. ، به طور خاص در سال 1838 و در 1845 به پایان رسید، بسیار قبل از مدل گالی که آنها از آن الهام گرفتند، که تا دوازده سال بعد تکمیل نشد.
فورت الکساندر
برای ساخت فورت الکساندر ، اولین قدم ایجاد یک جزیره مصنوعی در این بخش از خلیج فنلاند بود. اولین کاری که چندین سال طراحی و سخت کوشی طول کشید. بیش از 5550 توده چوبی باید به بستر دریا ریخته می شد. چند تیر بسیار طولانی، حدود 12 متر. تمام این چارچوب متعاقبا با یک گوشته شنی، دیگری با بتن و سومی با صفحات گرانیت پوشانده شد. کار بزرگی بود، اما فقط پایه ها بود. با این کار، تنها یک جزیره مصنوعی به پایان رسیده بود و از قبل امکان ساخت خود قلعه وجود داشت. طرحی که توسط Mikhail von der Veide ابداع شد.
پلان آن بیضی بزرگ است و از آن برمی خیزد و سه ارتفاع تمام قلعه را احاطه کرده است. ساخت و ساز مبتنی بر آجر، اگرچه همه چیز با گرانیت پوشیده شده است، تا ظاهری با شکوه تر به آن ببخشد.مطمئناً مقاوم تر باشید.
تمام محیط توسط آن سه طبقه احاطه شده است که در اتاق های آن گنجایش هزار سرباز وجود دارد و بیش از صد باتری توپ در جهت چهار نقطه اصلی در سراسر جبهه خارجی آن مستقر شده است. در حالی که دیوارهای داخلی حیاط باز وسیعی را احاطه کرده اند که مساحت آن بیش از 5000 متر مربع است.
ساختاری بسیار محکم، اما ساختاری که هرگز در یک رویداد جنگی استفاده نشده است. در طول سلطنت تزار اسکندر اول ، در اواسط قرن نوزدهم، هیچ قدرت اروپایی جرات حمله به روسیه را از بالتیک نداشت. بنابراین کم کم بیش از یک نقطه دفاعی تبدیل به زرادخانه مهمات شد. عملکردی که آن را نیز از دست داد و قبل از پایان قرن نوزدهم، ارتش روسیه از آن استفاده نکرد.
سپس زندگی جدیدی برای محوطه با بهره گیری از انزوا و استحکام دیوارهایش آغاز شد. این یک آزمایشگاه بزرگ باکتری شناسی شد. در آغاز قرن بیستم، یافته‌های پزشکی مرتبط در برابر بیماری‌های مختلف مانند طاعون، مخملک، تیفوس یا وبا و غیره از اینجا پدیدار شد.
با این حال، در نهایت رها شد و در واقع امروز تبدیل به یک بازدید توریستی برای آشنایی با معماری و تاریخ آن شده است.
