شکل نقاش روسی ایلیا گلازونوف در پانورامای هنری کشورش در نیمه دوم قرن بیستم و سالهای اول قرن بیست و یکم بسیار مهم بود. درگذشت او در سال 2017. هنرمندی که اولین گام های خود را در سنت پترزبورگ برداشت و هرگز نقاشی فیگوراتیو را ترک نکرد، در واقع گفت که هنرمندانی مانند پیکاسو را دوست ندارد.یا روسی Kandisnky.
پرتره داستایوفسکی از ایلیا گلازونوف
از سوی دیگر، علایق موضوعی او بر تصویرسازی تاریخ روسیه متمرکز بود، اما از سبک رئالیسم سوسیالیستی که رژیم آن را بیش از یک بار مورد انتقاد قرار داد، دور شد. چیزی که مانع از آن نشد که رهبران آنها را بالاترین رهبر شوروی معرفی کند Leonidas Breznev.
حقیقت این است که پرتره یکی از رشته‌هایی بود که او بیش از همه در آن برجسته بود. و او این کار را با به تصویر کشیدن بسیاری از چهره های کلیدی زمان خود در روسیه و با سفر به خارج از کشور برای نقاشی چهره های برجسته دیگر از هنرمندانی مانند David Alfaro مکزیکی انجام داد. Siqueiros به سیاستمدارانی مانند ایندیرا گاندی یا سالوادور آلنده ، از طریق بازیگران زن زیبایی مانند Gina Lollobrigidaیا پادشاهانی مانند خوان کارلوس اول.
همه این پرتره ها از شخصیت های معاصر بودند و در مقطعی برای او ژست گرفتند، اما او شخصیت های تاریخی دیگری را نیز به تصویر کشید، مانند آنچه در اینجا از نویسنده فئودور می بینیم.داستایوفسکی ، نویسنده آثار کاریزماتیک فرهنگ روسیه مانند برادران کارامازوف یا قمارباز. در واقع، گلازونوف در چندین موقعیت چهره نویسنده را نقاشی کرد و همچنین بسیاری از آثار او را که قبلاً در فرهنگ عامه کشورش جا افتاده بود، به تصویر کشید.
این مایه اصلی بسیاری از آثار او بود که به نشان دادن فرهنگ روسیه کمک کرد. به همین دلیل، علیرغم درگیری‌های کمابیش منظمش با رژیم سوسیالیستی در سال ۱۹۸۰ "هنرمند خلق اتحاد جماهیر شوروی" نام گرفت. و انتصابات بسیار دیگری از جمله موسس آکادمی نقاشی، مجسمه سازی و معماری داشت که نام او تا به امروز ادامه دارد.
و بین سالهای 1996 تا 1999 مدیریت مرمت هنری کاریزماتیک ترین بنای کشور را بر عهده داشت. نه بیشتر و نه کمتر از کاخ بزرگ کرملین مسکو. امروزه در خود پایتخت روسیه، بیشتر آثار او را می‌توان در گالری Glazunov مشاهده کرد، مکانی که به صراحت برای تأمل در سبک خاص و رویکرد منحصر به فرد او به موضوعات مختلف ایجاد شده است. که او در نقاشی‌های رنگ روغن و تصویرسازی‌هایش به آن پرداخته است، اثری که یونسکو به خاطر سهمش در هنر جهانی به او مدال طلا اعطا کرد.
