در طول تاریخ چندین نقاش وجود دارند که بارها از خود به عنوان منبع الهام استفاده کرده اند. شاید پارادایماتیک ترین مورد نقاش آلمانی Albert Dürer باشد، که تمام زیبایی را که می خواست در نقاشی هایش نشان دهد در چهره خود یافت. با این حال، همه نقاشانی که سلف پرتره های فراوانی گرفته اند به همین دلیل این کار را نکرده اند. یک مثال در این خط Paul Cézanne است.
سلف پرتره با زمینه صورتی اثر سزان
به لطف نقاشی های او می توانیم نتیجه بگیریم که Cézanne دقیقاً فرد زیبایی نبود. مردی کچل، ریشو، اضافه وزن، با سن خاصی که مانع از آن نشد که تقریباً 50 بار خودش را نقاشی کند. یکی از آنها این مورد با عنوان توضیحی "روی پس زمینه صورتی" است.
نقاشی که عملاً از الگوی تمام خودنگاره‌های او پیروی می‌کند، زیرا به‌عنوان یک قاعده کلی در نیمرخ و نیم تنه و به سمت راست چرخیده و با ژستی اخم‌آمیز مشخصه شخصیت تا حدودی گیج‌آمیزش ارائه می‌شود.
این اثر خاص، که او در حدود سال 1875 تولید کرد و در موزه اورسای در پاریس نگهداری می شود، این ویژگی را دارد که به شدت به ما بینندگان نگاه می کند، و قادر است. بنابراین شخصیت عبوس او را تحسین کنم. حقیقت این است که او به ما نگاه می کند، اما بدون تعامل، تقریباً ما را تحقیر می کند یا او را آزار می دهد.
از سوی دیگر، سزان خودش را همان طور که با طبیعت بی جانش انجام داد، می گیرد. شما نههم نشان دادن رسا بودن آن و هم به تصویر کشیدن سه بعد روی یک سطح صاف و تا حد امکان کمتر به تکنیک هایی مانند سایه زدن یا معمولی ترین پرسپکتیوها، جالب است. او بیشتر بر اساس فرم‌ها و ضربه‌ها کار می‌کند، در این مورد بسیار بی‌نظیر، مخصوصاً برای پس‌زمینه یا برای سرش. ضربات قلم مو او کار یک نقاش نیست، بلکه کار یک مجسمه ساز است. گاهی گفته می شود که او تصاویر خود را نقاشی نکرده، آنها را الگوبرداری کرده است.
و برای آن از چند رنگ استفاده کردم. در این مورد فقط سیاه و خاکستری برای کت و شلوار، مو، ریش و چشم، سبز برای چند سایه، و تکامل از صورتی به قرمز برای پس زمینه، سر طاس و صورت وجود دارد.
باید در نظر گرفت که روند کار او به دلیل کمال طلبی خود استاد، بسیار کند بود. به همین دلیل است که پرتره رایج نیست، همه حاضر نبودند برای او چندین جلسه ژست بگیرند. به همین دلیل است که او خیلی از خودش نقاشی می‌کرد و همچنین پرتره‌های متعددی از همسرش Hortense Fiquet ساخت که الگویی فداکار برای همسرش بود.
