هنر نقاش ونزوئلایی کریستوبال روخاس (1858 - 1890) ارتباط تنگاتنگی با تجربیات شخصی او دارد، زیرا از کلیشه های یک هنرمند رمانتیک اواخر قرن نوزدهم پیروی می کند. ، زندگی خشن و کوتاهی داشت. او حتی به بیماری معمولی آن زمان یعنی سل مبتلا بود و کاری که ما در اینجا نشان می دهیم دقیقاً بر اساس آن تجربه است که با عنوان La miseria است و او در سال 1886، چهار سال قبل از آن ساخته است. که او بر اثر آن بیماری درگذشت.
بدبختی کریستوبال روخاس
در واقع او در پاریس به این بیماری مبتلا شد و پس از دریافت بورسیه تحصیلی از دولت ونزوئلا در سال ۱۸۸۳ به آنجا رفت و عملاً تا اندکی قبل از مرگش در پایتخت فرانسه ماند. از آنجایی که او تا سال 1890، سال مرگش، به کاراکاس بازنگشت.
در تمام این دوره، نقاشی او با هنر رمانتیک آغشته بود، اگرچه درست است که همانطور که در این نقاشی متجلی است، نقاشی های او بیشتر سبکرا دارد. رئالیسم اجتماعی هنرمندانی که من آنها را تحسین می کردم مانند Courbet یا Daumier.
صحنه نمی تواند تلخ تر از این باشد. مردی در کنار تختی که جسد در حال مرگ همسرش در آن قرار دارد مستاصل است. نور کم و رنگ های خاموش بهترین متحد برای نشان دادن تمام غم و تلخی تصویر هستند. اگرچه بعداً می‌توانیم به جزئیات مختلف نگاه کنیم.
مثلاً روی لباسقدیمی و کثیف که به ما ایده ای از عصاره کم آن شخصیت ها می دهد. ورق ها نیز پاره شده اند، جایی که تقریباً هیچ تزئینی ندارد، به جز سه تابلوی کوچک، حتی چوب های روی زمین نیز وضعیت بدی دارند. و سپس بیان هر دو شخصیت، بدون شک چهره هایی که مظهر فقر و ناامیدی هستند.
حقیقت این است که این اثر از کیفیت تصویری بی چون و چرای برخوردار است و تأثیر معلمی که او در پاریس با او آموزش دیده است، لورن مشهور آکادمی جولیان واضح است. که از طریق آن شرکت های بزرگ دیگر صحنه هنر فرانسه عبور کردند، هم از رئالیسم و هم از امپرسیونیسم..
این کیفیت و درام بزرگی که از نقاشی رنگ روغن تابیده می شود، بالاترین شهرت او را در پاریس به ارمغان آورد. زمانی که او آن را در سالن 1886 ارائه کرد، یک موفقیت کامل بود و در واقع باعث شد در سال‌های بعد در آن رویداد حضور پیدا کند. و این نیز بازتاب زیادی در زادگاهش ونزوئلا داشت، بنابراین کریستوبال روخاس و شریکش Arturo Michelena، همچنین مستقر در پاریس، کسانی بودند. که این سبک را در کشور آمریکای لاتین پایه گذاری کرد.
امروز این اثر یکی از برجسته‌ترین آثاری است که در گالری هنر ملی کاراکاس به نمایش گذاشته شده است.
