Jan Gossaert ، معروف به Mabuse، هنرمند بسیار مهمی در تکامل نقاشی فلاندری است. و همه اینها به دلیل سفر بسیار تأثیرگذاری او به Roma.
Mabuse پس از پایان تمرینات خود در شهر Bruges ، او در آنتورپ به درجه استادی رسید. در سال 1503، و به زودی برای فیلیپ بورگوندی کار کرد. شخصیتی که به عنوان اسقف مجبور شد در سال 1508 به واتیکان برود، سفری که همراهانش از جمله نقاش آن را همراهی کردند.
زوج پیر مابوس
اقامت در رم برای مابوزه تعیین کننده بود. او خود را وقف نقاشی بناهای باستانی و کشف هنر کلاسیک کرد. و تمام آن توشه به هلند بازگردانده شد، که معرف واقعی هنر رنسانس در آن سرزمین های اروپای شمالی، به ویژه کشوری که از روم الهام گرفته شده بود. ، به نام سبک رومانیستی. تأثیری که قرار بود چرخش بسیار مهمی به هنر فلامنکو و سنت‌های هنرمندانی مانند Rogier van der Weyden یا برادران Van Eyck بدهد.. سنتی که خود گوسرت در آن آموزش دیده بود و شاهکارهای مهمی مانند ستایش مجوس را خلق کرده بود.
اما سفر به رم این مفاهیم را تغییر داد و با استفاده از این واقعیت که هم ستایش مجوس فوق الذکر و هم زوج سالمنددرهمان موزه، گالری ملی در لندن، شما می توانید به وضوح سیر تکامل هنرمند را ببینید.
اگرچه در یکی دیگر از آثار او، مانند دیپتیخ ژان کاروندلت، دو پرتره می بینیم، اما این یکی از سالمندان را باید تنها پرتره دوتایی او روی همان بوم به حساب آورد. هویت آنها ناشناخته است، اگرچه آنها به احتمال زیاد بورژوا هستند، نه اشراف.
ارائه هر دو فیگور به صورت نیم تنه در زمینه سبز است. آن زمینه و نوری که از بالا می آید به کل وحدت می بخشد. جایی که جزئیات بسیار جالبی نیز وجود دارد.
برای مثال، روی کلاه مرد نوعی سنجاق سینه وجود دارد که Mabuse، با ذائقه سنتی مینیاتور فلاندری، یک زوج جوان برهنه را با قرنیز نقاشی کرده است. نمادی از طراوت و فراوانی. شاید در نوعی شوخی با سن بالای این دو شخصیت که در آن چین و چروک ها به وضوح و بدون اینکه مرد دهانش را باز کند، بدانیم که او دندان های بسیار کمی دارد.
همه چیز بسیار طبیعی است و در عین حال توانسته به پرتره وقار بدهد. آنها دو شخصیت سالخورده هستند، می دانند که در پایان زندگی هستند و آن را با رواقی حمل می کنند. بدون شک یک عکس فوری فوق العاده از آن دو نفر که پرتره به آنها حالتی شگفت انگیز می دهد.
تاریخ دقیق این اثر مشخص نیست و در واقع گالری ملی لندن خود سال ها فاصله زیادی برای قدمت آن می دهد. از 1510 تا 1528.
